Een avond rond troost, comfort en liefde.
Ann Meerschaert, zelf palliatief, organiseert deze namiddag om een andere blik op het levenseinde te werpen. "Het einde van het leven komt soms onverwacht, als een bliksem, die alle betrokkenen tot in hun diepste pijn raakt. Maar soms sluipt het ook een leven binnen, en kondigt zich aan in een verre of nabije toekomst." Ze gaat in gesprek met mensen die helpen te begeleiden, te omarmen, zelf te organiseren. Mensen die graag leven en toch de dood niet uit de weg gaan, en van afscheid een kunst maken. Want we kunnen het tegenwoordig uitstellen, behandelen, ons leven verlengen maar er komt voor ieder van ons een punt waarop we ons klaarmaken voor onze laatste reis. Vooral over deze periode gaat onze troostnamiddag. In goed gezelschap maken we van een zwaar en machteloos moment, een bespreekbaar onderwerp, en vragen we de teugels van het leven terug.
Samen met 4 unieke sprekers verdiepen we ons in hoe bijzonder deze palliatieve tijd kan zijn. Allen werken ze op hun eigen manier, maar verbazend gelijkend en met hetzelfde doel: Mensen en hun omgeving helpen, op weg naar het afscheid. Tussen de verschillende gesprekken zullen ook pauzes ingelast worden, om de avond luchtig, interactief en dynamisch te houden.
Kathy Hellemans leerde Ann kennen als lotgenote in 2016, ze werd yoga-teacher en leerde zorgmassages geven aan mensen met kanker. Momenteel werkt ze in de uitvaartsector.
Adempauze: Korte ‘self havening touch’ onder begeleiding van Alexandra Jacquet.
Nazia Maher is een gepassioneerde expert op het gebied van zorg voor mensen met een migratieachtergrond bij “Kom op tegen Kanker”. Samen met Latifa Chebaa richtte ze ook MOPA op (Migranten en Palliatieve Ondersteuning), een initiatief dat de kloof wil dichten tussen zorginstellingen en deze patiënten.
Adempauze: Korte pauze met verse kruidenthee!
Nadine Segers werkte als palliatief verpleegkundige. Vanuit deze ervaring voelde ze hoe onvoorbereid vele patiënten en hun omgeving zijn aan het levenseinde. Ze werd afscheidsdoula, en het is haar doel om de palliatieve persoon en diens familie te informeren en ondersteunen, ook na het overlijden.
Adempauze: Voorlezing uit eigen werk van Caroline Rottier.
Toke Bezuijen is een ervaren antroposofische verpleegkundige. Daarnaast is ze schrijfster van het boek ‘Liefdevolle natuurlijke zorg rondom het sterven’ waarin ze toont hoe heilzame planten in wikkels en kompressen, verlichtend en troostend kunnen zijn.
Wees zeker welkom. Kom luisteren, ervaringen delen, lotgenoten ontmoeten, of gewoon mee het leven vieren. Samen maken we er een warme en mooie avond van en maken we een zwaar onderwerp bespreekbaar.
Adres: O.L.Vrouwestraat 70, Mechelen
Datum: 10/11/2024, 16 uur
Deelname is gratis
Inschrijven kan via bestelling@dezondvloed.be
Autocratie bv, Anne Applebaum, Ambo/Anthos, 2024***
Dit boek kreeg de laatste maanden enorm veel persaandacht.
Terecht en onterecht, aldus mijn visie.
Terecht omdat de auteur van veel werelden thuis is. Zowel qua opleiding (historica, John Hopkins University) als qua woonplaats Washington DC, London en Polen). Zonder twijfel lees je hier iemand die ‘beslagen’ is in de topic van geopolitiek. Applebaum is een neoliberaal en gehuwd met de huidige Poolse minister van Buitenlandse Zaken, regering Tusk.
Terecht een vrij positieve quotering omdat Applebaum alles rustig en correct beschrijft. Er is weinig dat je als ondeskundige niet begrijpt als je dit boek leest. Het laat zich lezen en je wordt wereldwijd meegenomen. Wie meer wil weten, vindt in de relatief uitgebreide noten veel referenties om verder opzoekwerk mogelijk te maken. Het boek in Nederlandse vertaling bevat 180 bladzijden met een annex van 16 bladzijden verwijzing. Dit boek staat niet op zichzelf maar is dus eerder als een synthese te lezen.
Terecht omdat Applebaum een soort ondergrond van kennis naar bovenhaalt. Dat belangrijke politieke leiders, meestal miljardairs, connecties zoeken met andere ‘soortgenoten’, los van continent, landsgrenzen, internationale afspraken en los zelfs van ideologie die het zogenaamde uithangbord is voor pers en publiek dichtbij. Daarom alleen al is dit boek verhelderend. Het gaat niet om dictators zoals ‘Hitler’. Uiteindelijk één naam en één gelaat die Europa een blijvende smet geeft. Het gaat volgens de auteur om verwevenheid die verbindingen zoekt via geldkanalen, machtsposities, informatiesystemen, manipulatie van sociale media en internationale transacties die ver boven de traagheid van de ‘ouderwetse’ democratieën staan en instellingen die vandaaruit ontwikkeld werden. Met als in dit boek het schrijnend voorbeeld van de Verenigde Naties.
Wat is er dan onterecht?
Dat heel veel staatsleiders over de hekel worden gehaald, behalve Netanyahu. Applebaum is Joods. Vermeld dit nergens in haar boek en ook niet in de backcover wordt dit aangehaald. Toch geen onbelangrijk gegeven omdat ze net een aantal landen in het Midden-Oosten aanhaalt maar Israël netjes terzijde laat. Alsof Israël, als extreem zwaar bewapende staat, geen deals sluit met machtige economen en staten en wars is van internationale financiële geldstromen.
In een artikel van De Morgen, 29 september 2024, zegt ze dat de premier van Israël wel het democratisch niveau verlaagt en dat ze ‘het meeste’ schreef voor de aanslag van Hamas op 7 oktober 2023. Op de enige bladzijde van dit boek zegt ze over Hamas en Gaza het volgende: “Voordat Hamas Israël aanviel in oktober 2023, leidde het Gaza als zijn eigen leengoed, een autocratische ministaat.” (blz 128). Ze was dus wel degelijk op de hoogte van de aanval tijdens het afwerken van dit boek. Applebaum beschouwt Hamas, Hezbollah, Houthi’s als een soort huurlingenleger vergelijkbaar met de Wagner-toestand van Rusland.
Ik geef haar nog altijd het voordeel van de twijfel wat betreft het ontstaan van de tekst. Maar wat Israël al jaren doet met Palestijnen wordt niet vermeld. Alsof Israël niet het prototype is van een autocratie net zoals Iran, Irak, Syrië, Rusland, China,… enz. Overigens is de cover van het boek duidelijk: de zwarte staten werken autocratisch samen. Rood is nog enigszins te verantwoorden. Israël staat rood, net zoals ons land…
Applebaum meet met twee maten en gewichten. Dat is absoluut onterecht gezien de humane catastrofe die zich afspeelt in en net buiten de Joodse staat.
Eigenlijk is dit boek vijf sterren waard. Maar de eenzijdigheid van dit correcte verhaal, het ontbreken van de kritische achterflap, is voor mij een meer dan behoorlijk minpunt. Of ben ik nu slachtoffer van autocratische influencers?
Wat er ook van zij. Alleszins de moeite waard om te lezen en achteraf over te discussiëren.
Hoe worden we humaan?, Johann Gottfried Herder, Noordboek Filosofie, 2024***
Van deze denker had ik nog nauwelijks gehoord behalve in het begin van ‘Romantiek’, een interessant boek van Rüdiger Safranski over deze historische Duitse periode. De naam deed mij iets vrij christelijks vermoeden, iets in de zin van het Lutheriaanse Dresden. Uiteindelijk bleek hij een leerling van Kant te zijn, tijdgenoot van o.a. Schiller en Goethe en een samenwerking tussen die twee leidde tot de ‘Sturm und Drang’ periode. Hij werd geboren in Kaliningrad als zoon van een koster van de Lutherse kerk. Herder verbleef lange tijd in Riga en reisde vanuit Kopenhagen naar Nantes, Parijs en Straatsburg. Nadien reisde hij veel verder, wereldwijd. Uiteindelijk werd hij de onorthodoxe predikant van de stadskerk in Weimar waar hij overleed. Tot daar een kennismaking met de figuur Herder. Maar wat kunnen zijn gedachten voor ons, nu, betekenen? Dat is altijd de vraag bij figuren die zo’n tweehonderd jaar geleden stierven. Zijn hun gedachten op vandaag nog relevant?
De man had geen gemakkelijk karakter, was een harde werker en verdiepte zich in allerlei culturen, als een soort amateur-antropoloog. Herder is helemaal niet Kantiaans. Hij is milder en geeft het kwaad niet het laatste woord. Humaniteit, is voor Herder, een werkwoord. Je moet er voortdurend aan werken, je moet het beetje bij beetje realiseren. Nu raken we de kern van zijn ideeën.
Herder was religieus geïnspireerd maar van een ‘vrijzinnige en vrijheidslievende soort’. Hij wil iedere periode en iedere cultuur van binnenuit begrijpen. ‘Sich hineinfhülen’. Niet van bovenaf maar van binnenuit proberen te begrijpen wat mensen in hun cultuur drijft. Dat kan tellen als boodschap. Nog één citaat in deze verkiezingstijden: “Hier zien we zijn belangstelling voor en oriëntatie op het gewone leven van het ‘gewone’ volk. Niet de geleerde, stadse en op eigen eer gerichte elite kan de maatstaf zijn: je moet er goed op letten hoe er door de meeste mensen daadwerkelijk wordt geleefd.”
Het boek is opgesplitst in twee delen. Een boeiend stuk over zijn leven en denkwijze. Daarna volgen een aantal vertaalde passages uit zijn belangrijkste werken. Gezien de taal van die passages vond ik dit lastiger om te lezen. Maar de figuur Herder mag niet langer onbekend blijven.
Tussen de rails, Sander Groen, Spectrum , 2023****
25 mooie treinreizen vanuit Europa. Slow travel en ecologisch logisch. Dat is alvast een boeiend startpunt om dit boek even na te pluizen. Ietwat aarzelend begonnen maar toch overwonnen en al denkend aan een tof traject ergens tussen berg en dal. Precies wat een mens nodig heeft om te ontspannen.
De auteur die echt ‘Groen’ heet, legt het goed uiteen. Hij verhaalt zijn reis met diverse stopplaatsen, een knabbeltje of een babbeltje, een bezoek aan een stadscentrum of museum en de ervaring van de treinreis zelf.
Alle landen van Europa komen aan bod. Per land heel veel praktische informatie over de nationale spoorwegmaatschappijen, over welke trein het gaat, de ‘normale’ duur van de rit, hoe en waar je tickets vindt… Ook boeiend is dat Groen per treinrit veel info geeft over overnachting, kostprijs en wat al of niet is inbegrepen.
Een zeer praktisch treinreisboek dus met een knipoog naar het spoorverleden. Tussenin vind je dan ook een uitzwaai die o.a. gaat over leuke boeken over treinreizen, de mooiste stations van Europa, de beste hotels nabij een station,… Eigenlijk een schat aan informatie voor wie even aarzelt om via de weg, via het water of in de lucht een bestemming te vinden. Af en toe zijn er foto’s opgenomen, meestal zwartwit en soms een paar bladzijden tussenin in kleur.
Gezien de speed waarmee het treinsysteem verandert, zal dit boek naar info misschien snel achterhaald zijn, zeker wat prijszetting betreft. Maar de links en wat je ziet vanuit een coupé, zal wel enige traagheid vertonen, net als de boemeltrein waarvan af en toe sprake.
Over de berekening van de ruimte III, Solvej Balle, Uitgeverij Oevers , 2024***
Blijkbaar houden Scandinavische auteurs van een reeks. Van misdaadseries wist ik dat al. Van literaire boeken is het altijd even afwachten of wat je koopt dan ook begrijpelijk is. Ik kocht dus deel 3 van haar reeks waar intussen een vierde werd uitgegeven. Het doet denken aan Nobelprijswinnaar Fosse met zijn septologie. Een reeks literaire novelles in eenzelfde stijl.
Voor mij was het de titel die deed aanslaan. De berekening van de ruimte. Op zich al raar gezien we wel gewoon zijn aan een combinatie van tijd en ruimte, van relativiteit en ruimtevaart à la Musk. Maar een berekening van de ruimte?
Nieuwsgierig dus begonnen aan een vrij vreemde story. Blijkbaar toch beter om in deze eerst nummer 1 en dan nummer 2 te lezen. Maar goed, het leest toch zelfstandig. Al vraagt het even tijd waar de hoofdpersonages zich bevinden. Nee. Verkeerd. Wanneer ze met elkaar spreken en of de rest van de wereld vooruit of achteruit gaat.
Er is november 18. En daar stopt de tijd voor twee hoofdfiguren die elkaar in dit boek treffen. Dan is het zoeken en tasten wat of hoe hun niet-tijd iets aanstoot, aftast of doet vernietigen. Een loop in de tijd. Daarin zitten ze vast. Daar komen ook alle existentiële vragen zonder ‘verzachtende’ omstandigheden door.
Wat als jij in een kolk van tijd zit? Mensen ziet evolueren en jij niet? Wat met jou? Wat kan de wereld jou schelen? Geschiedenis? Wat zijn topics? Rijst eten door larven aangevreten?
Balle schrijft met veel herhaling en vertraagt daardoor de tijd in haar boek als element van leesdebiet. Een gewaagde keuze.
Op een of andere manier doet het me denken aan het boek van Le Tellier (The anomaly, Penguin, 2021). Beschreven in een blog De Zondvloed van mei 2022. In een vliegtuig ontstaat een loop in de tijd en komen passagiers aan in een andere wereld. Dit boek werd matig goed verfilmd.
Feit is dat het gevangen worden door tijd, al of niet in een loop, toch een trigger wordt om een andere, semi-dezelfde, realiteit te beschrijven. Wat als jouw tijd stilstaat terwijl iedereen voorbij raast?
De mierenkaravaan, Mariken Heitman, Atlas contact, 2024***
Heb je groene vingers? Ben je bezeten van aarde, knielen op de grond en schoffelen naast pissebedden? Dan kan dit iets betekenen.
Heitman schrijft over de natuur dichtbij je vingers alsof ze een exotische reis onderneemt. Dat is één deel van het verhaal. Het tweede verhaal gaat over mensen die of het werk, of de oogst, of de zaken betreffende die oogst wel of niet aankunnen. Dit is gewoonweg het stilstaand centrum van dit boek.
Daarbovenop is er het drama van Kiek. Zij is de baas, de graver, de ondergraver, de zorger, de aanbrenger. Kiek is ziek. Bij haar wordt een diagnose van MS (multiple sclerose) vastgesteld. Eenmaal zover gaat het zoals altijd; het gaat van langsom minder. Maar de natuur gaat onverminderd verder en vraagt aandacht.
Wie kan wat doen? Is er een aflossing mogelijk? Kan je helen op een bed van gras nabij een kruidentuin?
En wat doet die verdomde haas daar altijd? Hij is er. Hij is er niet. Je ziet hem. Je doet iets en je vindt niets.
Het dartele leven versus een vorm van immobiliteit. Kiek zit dichter bij haar gewassen dan de haas.
Van haast is op het einde geen sprake meer.
Dit is niet mijn boek. Iets te veel van gewassen en natuur en een soort bekommernis die klinkt als komkommernis. Te weinig doordragen. Iets te veel aan speling.
Al ben ik er zeker van dat Heitman zal scoren. Eerlijk toegegeven: 90% van haar zinnen zijn puntgaaf. Alleen hou ik niet zo erg van het verhaal.
Creation Lake, Rachel Kushner, Atlas Contact, 2024*****
Echt een boek naar mijn hart. Voor mij de absolute topper van najaar 2024.
Waarom?
De taal is luchtig maar goed doordacht.
De plot is apart en blijft voeren naar een climax, tot op de laatste bladzijden.
De personages zijn realistisch, soms ietwat te karikaturaal, maar net geloofwaardig in de verhaallijn.
Het ideeëngoed is actueel en tegelijkertijd een impuls tot nadenken over hoe we leven in deze wereld. Is het immoreel? Is er sprake van moraliteit? Of meer van mortaliteit?
Kushner maakt een boek. Maakt de wereld tot boekvorm. Met vermaak en luchtigheid. Met souplesse en deskundigheid.
Als je ‘Creation Lake’ leest, dan lees je eigenlijk het beste van de huidige tijd. De vergankelijkheid en de standvastigheid en de rare chaos die soms gebeurt als je denkt alles te plannen. Zelfs in die souplesse slaagt Kushner erin om iets neer te zetten over een andere denkwijze, een alternatieve manier van omgaan. Dat klinkt nogal belerend maar eigenlijk is het ook een slimme manier van Kushner om een aantal puntjes aan te halen zonder dat het te ‘ideologisch’ wordt. Dat doet ze dus zeer goed. Ongelooflijk hoe ze strekkingen naast elkaar poneert, niet eens corrigeert en dan verbreedt naar een volgende.
Alles wat ik zeg over dit boek is eigenlijk te weinig en te veel. Het is spannend lezen, intensief ook en tevens hilarisch, aanhoudend tot de ontknoping.
Ooit was ik een fan van Le Carré. Hoe hij als auteur in het vel van een spion en dubbelspion een verhaallijn kon creëren waarvan je eigenlijk totaal niets wist.
Kushner is een vrouw die hem naar de kroon steekt.
Ook James Bond verbleekt.
Absoluut lezen. Absoluut.
Askruis, Antoine Sénanque, Ambo/Anthos, 2024**
Dit boek gaat over een historische queeste die zich afspeelt in de 14de eeuw. In de katholiek kerk zijn dat roerige tijden. Niet alleen door de kruistochten maar ook door diverse aftakkingen en mogelijke dwaalsporen binnen kloostergemeenschappen.
Het boek vertelt het verhaal van Antonin en Robert, beide dominicaner monniken. Ze willen het perkament vinden van hun overste Guillaume. De kerk waakt. Want de leermeester van hun overste is meester Eckhart. Alles wat door hem geïnspireerd kan worden, wil de kerk in handen krijgen.
Tot daar het verhaal.
Best een goede start om tot een goed boek te komen. Maar daar slaagt Sénanque niet in. Hij verdwaalt in de poging tot eruditie. Alles willen tonen wat je weet van die tijden maar uiteindelijk het boek an sich vergeten.
Een echt gemiste kans.
Maar voor wie over pest, Meester Eckhart en de strijd tussen dominicanen en pausachtigen meer wil te weten komen, toch een idee om te overwegen op een herfstachtige zondagnamiddag.
De stilte van de witte stad, Eva Garcia Saenz de Urturi, A.W. Bruna Uitgevers, 2019****
Het verhaal speelt zich af in Baskenland en begint alvast met een creatieve insteek. Een profiler die in coma ligt. Ergens vanuit dit hoofd ontstaat het verhaal. Een behoorlijk complexe trouvaille maar eenmaal je daardoor bent, leest het boek mooi door. Vitoria werd in het verleden geplaagd door een seriemoordenaar. Net als die vrijkomt, worden nieuwe misdaden gepleegd. Volgens een rite, volgens een datum en ook bijen spelen een hoofdrol. En uiteraard is er een vrouwelijke, nieuwe inspecteur die net als de hoofdfiguur houdt van joggen in een warrig stadscentrum vol trappen.
Het boek kent een mooi verloop en doet verlangen om de stad te bezoeken (liefst zonder moordaffaires). De ontwikkeling verloopt traag maar kent geen downs. Op zich al indrukwekkend voor een boek van meer dan vierhonderd bladzijden. Knap geschreven al had ik wat moeite met het startpunt. Een teveel aan retro had kunnen vermeden worden.
De lokaliteit en traditie gekoppeld aan misdaad doet me denken aan het boek besproken in de vorige blog: ‘Het eiland van de zielen’ (Pulixi) dat zich afspeelt in Sardinië.
Rosa en Björk, Satu Rämö, Ambo/Anthos, 2024****
Dit boek is een vervolg op ‘Hildur’, van dezelfde auteur. Ik las dat boek niet en begon dus bij deze titel. Eerst en vooral moet je misschien de kaart van IJsland bekijken. Er zijn niet zo veel wegen en het landschap vertaalt zich puur in afstand. Er wonen weinig mensen in IJsland, zeker als je de hoofdstad verlaat. Waar wij gewoon zijn aan wegwijzers voor een fusiegemeente, beschrijven ze daar met naam wie je kan vinden bij de eerste of de tweede volgende afslag. Dat is een setting die je niet mag vergeten als je dit boek leest. Het boek mixt tussen tijden en plaatsen. Altijd goed om de titels te lezen. Want tijden en plaatsen zijn een signaal, eigen aan het land en dus ook aan de auteur.
Er zijn ondanks het weidse landschap veel mensen getourmenteerd. Bezig met hun verleden, met hun falen en angsten. Dat is voor de beide rechercheurs Hildur en Jakob niet anders. De titel ‘Rosa en Björk’ verwijzen naar de verdwenen zusjes van Hildur. Daartussen is er een ander moordverhaal waar beide rechercheurs samenwerken. Het boek scherpt je aandacht door diverse verhaallijnen. De schrijfstijl is mooi en sober en de chronologie is essentieel. Een trage literaire thriller.
Al valt het op (zie de volgende twee besprekingen) dat heel veel ‘misdaad’verhalen zich nu in een familiale context afspelen. Op zich geen probleem maar de kans op een déjà vue is niet gering.
De stem uit het bos, Liz Moore, Wereldbibliotheek, 2024****
Het verhaal speelt zich af in de Adirondacks, een natuurgebied in het noordoosten van de VS, op vier uur rijden van New York. De rijke familie Van Laar is al meerdere generaties eigenaar van een groot domein in deze natuur. Zij waren ook de starters van natuurzomerkampen voor teenagers. Leren overleven in de natuur, een ongewoon ritme voor het rijke jonge volkje, een manier om anders in het leven te staan, een soort van ruggengraattraining om straks beter te scoren.
Tot Barbara verdwijnt. De dochter van de huidige Van Laar’s. Paniek alom want ook haar broer verdween jaren eerder. Een herhaling is toch absurd, niet mogelijk?
Tot daar de start van een supergoed geschreven boek. Met heel veel gevoel voor blabla van het rijke volkje en diens kroost, met heel veel inleven voor wie iets kent van de natuur. Op een van de eerste pagina’s werd een plattegrond aangemaakt met belangrijke herkenningspunten. Inderdaad, de manier waarop mensen bewegen en snel van route veranderen, vraagt soms om een geografische insteek.
Mooi is dat Moore in deze beperkte ruimte, visie maakt over pretentieuze rijke Amerikaanse lui, mensen met minder kansen, vrouwen met een andere geaardheid en tegelijkertijd een natuurbeeld schetst. Hoe natuur een mens kraakt of maakt. Hoe geld natuur kan bezitten maar er niets van kent en eigenlijk aan pretentie daar geen vorm van overleving vindt. Hoe vrouwen voor geld door vaders met geld worden uitgehuwelijkt met mannen met geld en alles met dollars wordt toegedekt.
Dit boek heb ik graag gelezen. Zeer goed uitgewerkt ook qua karakters. Er is moord. Maar er is vooral een situatie van ongenoegen, eigen aan het Amerika van nu.
Waarom we logen, Karin Slaughter, Harper Collins, 2024**
Slaughter zorgt altijd voor bestsellers. Dus wou ik dat ook eens proeven gezien het een aantal jaren geleden was dat ik van deze auteur iets las. Voor mij niet direct een hoogvlieger.
Eigenlijk had het veel mee van ‘De stem uit het bos’ (zie hierboven). Alleen was dit een slechtere editie. Het begint ook met een rijke familie, eigenaar van een natuurdomein in de Appalachen (VS). Daar ligt de Mc Alpine Lodge, een vakantieoord met alles erop en eraan. Een meer, vele trails, vismogelijkheden, watervallen, aparte cabines,… Daar gaan Will Trent en Sara Linton hun huwelijksreis doorbrengen. Idyllisch idee. Tot een kreet hun eerste dag verstoord en hun idylle in het water valt. Trent is ‘special agent’ en Sara is anatoom-patholoog. Genoeg kennis dus om een en ander uit de doeken te doen. Dat doet Slaughter dan ook vrij omstandig. Hierdoor wordt het boek bij wijlen een soort van les in lijkenversnijding, een les in oriëntatie (die uiteindelijk niets verandert aan de plot).
Na tweehonderd bladzijden wordt duidelijk dat de hoofdverdachte niet de dader is van de moord op zijn vrouw. Iets wat je na vijftig bladzijden al doorhad. Dan begint het verhaal opnieuw van diverse verdachten. Zoiets als de tien kleine negertjes in de Appalachen.
Storend vond ik de repetitie van een aantal fragmenten. Zogenaamd uit een andere hoek beschreven maar bijna een copypaste. Wat me even deed terugbladeren wegens de twijfel of ik me die passage nu echt wel herinnerde. Vervelend.
Ook hier keren familiale jeugdtrauma’s terug. Will had een moeilijke jeugd in een weeshuis, toevallig hetzelfde weeshuis als een van de verdachten. Een te groot toeval die de geloofwaardigheid ondermijnt.
De climax is dan wel weer goed. Net met een twist die niet voorspelbaar is. Hierin toont ze zich weer meester. Maar als je daarvoor 350 bladzijden moet doorworstelen, is het nog maar de vraag of je de queen van thrillers mag genoemd worden.
Boekhandel Salvator & Boekhandel De Zondvloed slaan de handen in elkaar en verwelkomen Jean-Baptiste Andrea op woensdagavond 30 oktober 2024 om 20u00 in de Predikherenkerk. Hij komt er onder andere vertellen over zijn werk 'Waak over haar' (Veiller sur elle), waarmee hij de Prix du Roman Fnac én de Prix Goncourt 2023 won, Frankrijks belangrijkste literaire onderscheidingen.
Jean-Baptiste Andrea (1971) is een Franse schrijver, scenarioschrijver en regisseur. Zijn werken staan bekend om hun verhalende en emotionele kracht, verhalen over kindertijd, over vriendschap, kunst, liefde en verlies.
In oktober 2024 verschijnt zijn vierde roman, Waak over haar, in het Nederlands. Waak over haar gaat over de liefde tussen twee mensen die elkaar nooit hadden mogen ontmoeten: Viola en Mimo. Viola Orsini is de erfgename van een prestigieuze familie uit Genua, en Mimo, een briljante leerling-beeldhouwer, werd geboren in armoede.
Andrea debuteerde in 2017 met Mijn koningin, de roman won meer dan twaalf Franse prijzen. Zijn tweede roman, Honderd miljoen jaar en een dag, bevestigde deze enthousiaste ontvangst van lezers en betekende zijn definitieve doorbraak als romanschrijver. In maart 2024 verscheen bij Uitgeverij Oevers zijn derde roman, Duivels en heiligen, waarmee hij de RTL-Lire Grand Prix won.
Virginie Platteau gaat in gesprek met Andrea over Waak over haar, maar ook zijn hele oeuvre, en gaat dieper in op zijn denken en doen. Platteau is germaniste en journaliste en koestert een uitgesproken liefde voor taal, voor hoe we de wereld en de verbeelding in taal vormgeven. Momenteel is ze redactielid bij het literair tijdschrift Deus ex Machina en columniste en recensente voor Tertio. Als freelance cultuurjournaliste schrijft ze geregeld voor Poëziekrant, De Lage Landen, Rekto:Verso en De Standaard. Ze is docente aan de opleiding journalistiek van Arteveldehogeschool.
Programma:
19u30: Deuren gaan open
20u00 – 21u30: Interview en Q&A
21u30: Signeersessie met drankje
Locatie:
Predikherenkerk (Het Predikheren)
Goswin de Stassartstraat 88
2800 Mechelen
Tips voor route en parkeren vind je hier: Bereikbaarheid - Het Predikheren (mechelen.be)
Tickets:
10 euro in voorverkoop, koop ze hier online of in de winkel bij Boekhandel Salvator en Boekhandel De Zondvloed in Mechelen.
Reserveer hier alvast uw exemplaar van Waak over haar (verschijningsdatum 25 oktober '24) of stuur een mail naar bestelling@dezondvloed.be.
Staan er nog elk jaar kinderen Sinte Mette te zingen aan jouw deur?
Eva Hadermann bracht een tweetal jaar geleden het prentenboek "Moemoe op de maan" uit, samen met illustrator Gema Albiol. Vorig jaar werkte ze mee aan het boek "Juf, waar ben je" van Inge Nees, die dit als laatste wens wou uitbrengen om aan haar kleuters uit te leggen dat ze ongeneeslijk ziek was. Ondertussen werkte Eva verder aan een nieuw boek, met opnieuw illustraties van Gema, en ze haalde haar inspiratie bij Sinte Mette (in samenwerking met Erfgoedcel Mechelen). Nostalgie, cultuur, traditie, in een fris jasje.
Zaterdag 19 oktober wordt het boek voorgesteld bij ons in de koffiebar om 11 uur. Toegankelijk voor de allerkleinsten en de volwassenen die graag weer even klein zijn.
"Sinte Mette: de magie van delen" is een geïllustreerd (voor)leesboek voor kinderen van de lagere school. Het vertelt de avonturen van enkele guitige Sinte Mette-zangers door de straten van Mechelen. Verder bevat het boek een hervertelling van het verhaal van Sint Maarten op rijm en wat achtergrondinformatie over deze traditie.
Een guitig Sinte Mette-verhaal over vriendschap en thuishoren, boordevol avontuur, spanning en mysterie, voor kinderen van 5 tot 11 jaar... én dus zeker ook hun (groot)ouders, tantes, nonkels, leerkrachten en buren.
"Rayan en zijn familie wonen nog maar net in Mechelen.
Op een dag worden ze verrast door groepjes verklede kinderen die aan hun deur komen zingen.
Rayan sluit aan bij enkele klasgenoten en leert gaandeweg meer over het Sinte Mette-feest.
Het wordt een heus avontuur wanneer ze een jongen ontmoeten die met zijn machine al het snoep wil wegkapen.
En wat is er toch aan de hand met dat ene huis waar ze niet mogen aanbellen?"
Wat een line-up! Eindig je zomer met het mooiste boekenfestival: ZuiderZinnen.eu/
Zet het in je agenda en zak volgende week af naar Antwerpen. Wij zijn alvast van de partij, dus kom gerust je boeken bij ons kopen en laat ze daarna meteen personaliseren tijdens de vele signeersessies. Ontdek het programma op de site van ZuiderZinnen: https://www.zuiderzinnen.eu/programma-2024
Een indrukwekkende reeks van schrijvers, dichters, zangers en acteurs die op 22 september Antwerpen Zuid zullen transformeren tot het kloppend hart van het woord.
Van iconen zoals Tom Lanoye en Arthur Japin tot opkomende talenten als Emma Rotsaert en Lukas Lelie, ZuiderZinnen biedt een ongeëvenaarde mix van literaire disciplines op unieke locaties doorheen het Zuid.
Met veel plezier nodigen wij je uit voor de boekvoorstelling van Wat duurt wachten lang, het jongste boek van auteur Rino Feys, uitgegeven door Borgerhoff & Lamberigts.
In dit aangrijpende verhaal volgt Rino zijn medewerker in de kringloopwinkel, de Palestijnse vluchteling Abdullah, in zijn strijd om zijn gezin te herenigen in België. Tegen de achtergrond van het Israëlisch-Palestijnse conflict en de bureaucratische obstakels van gezinshereniging.
Wanneer:
Zaterdag 21 september, om 14:30 en 16:30 uur
Waar:
Boekhandel De Zondvloed
Noordstraat 53, 8800 Roeselare
Tijdens de boekvoorstelling leest de auteur enkele passages uit zijn boek voor, stelt Johan Vandenbroucke vragen en is er ruimte voor vragen. Na afloop is er gelegenheid om een gesigneerd exemplaar van het boek aan te schaffen.
Wij hopen je te mogen verwelkomen op deze bijzondere middag! De plaatsen zijn beperkt dus graag reserveren als je erbij wilt zijn via roeselare@dezondvloed.be.
Vrijdag 15 november om 19.30 uur komt Walt Bosmans een speciaal boek voorstellen. Met 'Land in een ander licht' vertelt hij het vervolg op een zeer bewogen levensverhaal en met het zijne, ook dat van tal van anderen. Walt koos na het verlies van zijn eerste vrouw om naar Portugal te verhuizen met zijn nieuwe liefde en een B&B te openen. In het boek laat hij sommigen van hun gasten aan het woord die vaak beklijvende verhalen meebrengen op vakantie. Je krijgt ook een inkijk in de dagdagelijkse werking van de B&B en in hun Portugese omgeving. Het thema "verlies" wordt ook niet gemeden. Net zoals in zijn vorige boeken, blijft het aanwezig. Zijn boek brengt hoop, herkenbaarheid, en verwerking, en mooie verhalen.
In 2018 bracht Mechelaar en Bruzz radiomaker Walt Bosmans het dagboekverhaal "Kamers vol liefde" uit bij uitgeverij Het Punt. Het werd een doorleefd realistisch verslag van zijn jonge weduwnaarschap na het overlijden van zijn eerste vrouw Annick in 2010.
"Annick stierf op 43-jarige leeftijd op slechts drie maanden tijd aan leverkanker. Er was amper lectuur voorradig hoe een partner probeert te overleven na de dood van zijn grote liefde, dus schreef ik m’n eigen ervaringen neer. Ik wou aantonen dat er nog leven was na zo’n verschrikkelijk verlies, anderen laten weten dat je zo’n enorme klap kan overleven."
Het boek werd gevolgd door de gelijknamige theatermonoloog. Nadat het toenmalige TV programma "Man bijt hond" een verslag van de premièrevoorstelling uitzond werd de schrijver gevraagd om de monoloog anderhalf jaar lang overal in Vlaanderen te spelen. Voor vele toeschouwers bleek het een emotionele ervaring die hen diep raakte. De dood was immers nog weinig bespreekbaar in die tijd, gelukkig is er nu meer openheid dankzij waardevolle landelijke initiatieven zoals 'Reveil'.
Fast forward naar 2019. Walt start met zijn nieuwe liefde Hilde een volgend hoofdstuk van zijn leven en verhuist naar Portugal waar zij een 400 jaar oude herenwoning renoveren tot een boutique B&B. Tijdens een pandemie blijkt zulks geen gemakkelijk opgave en hun start in de wereld van het toerisme loopt daardoor niet van een leien dakje. Net voor hun definitieve vertrek naar hun Portugese woonst sluiten de Europese grenzen. Wanneer ze uiteindelijk toch kunnen afreizen start een nieuw avontuur in het kleine rurale dorp Assumar. Dat is bevolkt met zeer aparte karakters en er wachten hen nog een hoop uitdagingen vooraleer ze de deuren van hun B&B kunnen openen. Intussen bleef de auteur verder schrijven aan z’n dagboek waaruit een selectie verhalen gebundeld werden die een nieuw deel van zijn leven beschrijven.
In oktober 2024 verschijnt "Land in een ander licht". Daarin laat Walt sommigen van hun gasten aan het woord die vaak beklijvende verhalen meebrengen op vakantie. Naast sociale observaties probeert hij een stukje van de Portugese ziel van zijn dorpsgenoten te ontbloten en geeft hij een unieke inkijk in de dagdagelijkse werking van hun zaak. Een deel van het verhaal dat in boek één begon reist tevens mee naar Portugal, want verlies is een universeel thema dat altijd aanwezig blijft, waar je ook gaat.
"Door effectief in Portugal te wonen, in plaats van er slechts sporadisch naartoe te reizen voor m’n werk of voor vakantie, ben ik het land en zijn bewoners in een heel ander licht beginnen zien. Er liggen hier zoveel mooie verhalen voor het oprapen op een plek waar het sociaal weefsel een stuk sterker is gebleven dan in m’n thuisland."
De auteur komt op 15 november 2024 zijn verhaal brengen in onze koffiebar, waar hij zijn werk ook signeert. Verder werkt hij nog aan optredens voor radio en TV.
Kom zeker langs om jouw verhaal te delen, te luisteren, voor inspiratie, of gewoon om even gezellig samen te zijn.
Reserveren kan via bestelling@dezondvloed.be zodat we zeker genoeg plaats en versnaperingen kunnen voorzien.
Lijkt het onderwerp van deze activiteit een hele hap? We kunnen je inderdaad verzekeren van een dubbele brok literatuur. Vader Herman en zoon Koen Van Campenhout, stellen namelijk samen hun nieuwste boeken voor: "Boudewijn@godmail.com" en "De 10 laatste dagen van Saint-Malo".
Ze heten jullie daarvoor van harte welkom in onze koffiebar op zaterdag 21 september 2024 om 14u.
Over de boeken:
Boudewijn@godmail.com is het 50ste (!) boek van Herman Van Campenhout. Daarin mailt hij als uitgesproken republikein met Koning Boudewijn, die telkens antwoordt vanuit de hemel.
In De 10 laatste dagen van Saint-Malo houden enkele overlevenden van een pandemie zich schuil in een villa in Saint-Malo, Bretagne. Tegen wil en dank wordt Pierre belast met het neerschrijven van hun verhaal. Pierre is echter meer geïnteresseerd in de charmes van de bakkersvrouw en in zijn herinneringen aan het luxeleventje dat hij leidde. Hij beseft dan ook laat dat er onder het laatste laagje beschaving een verschrikkelijke gruwel schuilgaat...
Over de auteurs:
Herman Van Campenhout (1943, Meise, en sinds enkele jaren Mechelaar) schrijft voornamelijk jeugdliteratuur en kon al menig kinderjury bekoren. De laatste jaren schreef hij vaak in duo met Wouter Polspoel. Hij was jarenlang actief als leraar Nederlands en Godsdienst op een middelbare school, maar is nu fulltime schrijver.
Koen Van Campenhout (1970, Vilvoorde) is al sinds zijn tienerjaren begeesterd door film, muziek en literatuur. Met ‘Kolberg’ waagde hij zich voor het eerst aan een roman, gevolgd door ‘De oranje hesjes’. In zijn dagelijkse leven werkt de auteur in de banksector. Daarnaast is hij de zanger en songschrijver van de rockband CATCH23. Koen is de zoon van Herman Van Campenhout, die talloze jeugdromans op zijn naam heeft staan.
De toegang is gratis. De boeken kunnen aan de kassa aangekocht worden en natuurlijk voorzien de auteurs tijd om te signeren.
Een plaatsje of een boek reserveren kan via bestelling@dezondvloed.be.
Het Humanistisch Verbond nodigt jullie 26 september om 20 uur uit voor de boekvoorstelling van De kroon met twee pieken van Guido van Heulendonk. Wees dus zeker welkom in onze koffiebar.
PROGRAMMA
– Inleiding door filosoof Johan Braeckman
– Literair journalist Dirk Leyman interviewt de auteur
– Signeersessie en nakaarten in de bar van De Zondvloed
DE KROON MET TWEE PIEKEN
'De kroon met twee pieken' inventariseert het leven van Werner Vrysoone, ambtenaar bij lokale overheden, en vader van twee dochters van wie er slechts een zijn eigen kind is.
Tussen de meisjes ontstaat een gespannen relatie die te maken heeft met botsende persoonlijkheden en traumatische verledens. In dit spanningsveld probeert Werner een goede vader te zijn, onpartijdig en betrokken. Buiten zijn wil om echter, zal hij tot een bikkelharde keuze komen.
'De kroon met twee pieken' – een nieuwe roman van de meester van het ingenieus geconstrueerde verhaal – is een wervelende kroniek, caleidoscopisch gebouwd en vol eigenzinnige perspectiefwisselingen.
DE AUTEUR
Guido van Heulendonk is de schrijversnaam van Guido Beelaert (°Eeklo, 1951). Hij debuteerde in het Nieuw Vlaams Tijdschrift in 1983 met 'Het vierde woord', een fragment van wat later de novelle 'Vreemde vogels' zou worden (1989). In 1985 verscheen zijn eerste boek, de roman 'Hoogtevrees' (Bruna). Zijn werk werd verfilmd, vertaald en bekroond. Voor de roman 'Paarden zijn ook varkens' ontving hij de Gouden Uil voor Fictie (1996).
INFO EN INSCHRIJVINGEN
Toegang gratis. Inschrijven (verplicht) via deze link: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdMqzAGHYSd-FTad8OdMFLN6ttID721x1jKosAFfQP-HdQQOw/viewform?fbclid=IwY2xjawE5FjhleHRuA2FlbQIxMAABHRsSvIliGYM9CfrX1KjIuPLJhQWpSl32qT1k0KmYfh7M7SOqjgVusBq2OQ_aem_uNMIafEwR6t3z_J30zHQKQ .
Meer info: secretariaat@humanistischverbond.be, T 03 233 70 32 (tijdens kantooruren), www.humanistischverbond.be
Kom 7 oktober naar Mechelen voor een maandagavond vol gebabbel, gepeins en ontmoeting. We verwachten je om 19 uur in ons boekencafé om samen te luisteren naar en in gesprek te gaan met Björn Rzoska.
CIMICvzw gelooft in de kracht van meerstemmigheid, dialoog en ontmoeting. CIMIC gaat ook prat op haar digitale nieuwsbrieven, die getuigen van degelijke dossierkennis, alternatieve stemmen in het debat en genuanceerde beeldvorming. Er is geen betere plek, geen beter moment om elkaar te ontmoeten en met de auteurs in dialoog te gaan dan in het CIMIC-café.
Björn Rzoska (1973) is historicus. Hij schreef eerder een boek over het naoorlogse interneringscentrum in Lokeren. Na een passage in de culturele en de erfgoedwereld, was hij elf jaar lang Vlaams Parlementslid voor Groen en vandaag nog steeds gemeenteraadslid voor die partij in Lokeren.
Hoe komt een kleinzoon in het reine met de geschiedenis van zijn grootouders, vooral als die – zoals zijn naam verraadt – uit verschillende culturen komen? En hoe heeft de oorlogscultuur van midden vorige eeuw de binnenkant en de buitenkant van mensen getekend? Je zult maar met je familienaam Rzoska heten.
Twee grootvaders, een Vlaamse collaborateur in de Waffen-SS en een Poolse soldaat in het geallieerde bevrijdingsleger, en een kleinzoon op zoek naar de waarheid langs de kronkelwegen van een familiegeschiedenis (prof. Bruno De Wever).
Het maakt engagement niet kleiner, maar empathie groter. Gedeelde grond laat zien dat bruggen bouwen altijd mogelijk, zelfs noodzakelijk is (Bart Somers, oud-minister en burgemeester van Mechelen).
Daarover komt Björn Rzoska vertellen in het CIMIC-café@deZondvloed op maandag 7 oktober om 19 uur. Schuif dus zeker mee aan tafel om verhalen, bedenkingen, ideeën te delen, met een koffie, thee, iets fris of een Mechels bier erbij.
Het volgende CIMIC-café in 2024 zal doorgaan op maandag 9 december. Zet ze zeker in je agenda!
