Wie de klimaattop volgt, krijgt weinig hoop. Dit verhaal is anders. 15 februari om 19.30 uur organiseert Cubanismo.be de boekvoorstelling voor het nieuwe boek "100 jaar om de zee te stoppen" bij ons in de koffiebar.
In ‘100 jaar om de zee te stoppen’ vertellen Julie Steendam en Isabelle Vanbrabant hoe Cuba het gebruikelijke kwartaaldenken ver achter zich heeft gelaten en zijn bevolking mobiliseert in een plan dat de volle eeuw vooruit blikt.
Spring achter op de oude Jawa 330 van milieuambtenaar-klimaatactivist Anita en maak je op voor een tocht langs waterwonderwouden, zonnedaken, stadstuintjes en een wetenschap dicht bij het volk.
Klaar voor nieuwe inzichten, nieuwsgierig naar de aanpak van de internationale gemeenschap, of draagt u de klimaatproblematiek een warm hart toe? Inschrijven kan via bestelling@dezondvloed.be met in "Cubanismo" in het onderwerp en uw naam en het aantal personen in het bericht.
Zit je soms in de knoop met jezelf, met je leven, met anderen? Worstel je met stress omdat je veel rollen combineert in je privéleven en op je werk? Of slinger je heen en weer tussen weinig tot niks voelen én overspoeld worden door je gevoelens? Je bent zeker niet alleen. Veel mensen hebben het gevoel het noorden wat kwijt te zijn in deze complexe en uitdagende tijden.
Zaterdag 4 februari om 20 uur interviewt Kathy Van Crombruggen Tine Swyngedouw, klinisch psycholoog en cliëntgericht-experiëntieel psychotherapeut, over haar nieuwe boek Focusing. Een methode waar ze workshops en lezingen over geeft.
Focusing is een toegankelijke en wetenschappelijk onderbouwde methode die je helpt om op een veilige manier contact te maken met hoe jij je leven ervaart. Het doel? Leren innerlijk luisteren, zodat je keuzes kunt maken die aansluiten bij jouw eigenheid en kunt leven op een manier die klopt met wie je echt bent vanbinnen.
Bent u benieuwd hoe de methode in zijn werk gaat en hoe u dit zelf kan toepassen op uw leven? U kan u alvast inschrijven via bestelling@dezondvloed.be met in het onderwerp "Focusing" en in het bericht uw naam en het aantal personen waarvoor u inschrijft.
De toegangsprijs bedraagt 4 euro en kan naar goede gewoonte gerecupereerd worden bij aankoop van het boek.
We zetten het jaar sterk en mooi in. Vrijdag 20 januari komt Fleur Pierets namelijk naar de winkel. Ze zal geïnterviewd worden door Liza Noteris over haar nieuwe boek: Heerlijk Monster. Bent u er graag bij? Schrijf u in via bestelling@dezondvloed.be met in het onderwerp "Fleur Pierets" en vermeld in het bericht uw naam en het aantal personen.
Over het boek:
Is een vrouw, een schrijvende vrouw, een lesbische vrouw, het aan zichzelf verplicht om ook over deze thema’s te schrijven? Heeft ze de verantwoordelijkheid haar verhaal te vertellen, omdat niemand anders het voor haar doet? Omdat ze anders ongezien blijft?
Op zoek naar een antwoord op deze vragen doet Fleur Pierets waar ze goed in is: onderweg zijn. Met het boek Carol van Patricia Highsmith – de eerste roman over een vrouwenliefde met een relatief goed einde – als leidraad, gaat ze op zoek naar wat het betekent om zichtbaar te zijn. Om ruimte in te nemen.
Ze volgt de route en de plaatsen die Carol en Therese tijdens hun geheime roadtrip door het midwesten hebben bezocht, ze legt linken met vrouwelijke kunstenaars en maatschappelijke tendensen, slaat een brug tussen heden en verleden. Haar tocht leidt haar naar de hedendaagse schrijvers van lesbische literatuur, naar een mogelijk nieuwe liefde en naar een kluwen van polyamorische kunstenaars, tot ze tegen haar eigen vooroordelen aanloopt en moet beslissen of ze aankomst en vertrek laat samenvallen.
Wie?
Fleur Pierets (1973) is schrijver, kunstenaar en activist. Van haar boek Julian (2019) zijn meer dan 10.000 exemplaren verkocht. Het wordt momenteel verfilmd. Ook schreef ze de kinderboeken Love around the World en Love is Love (2020) in opdracht van het MoMa.
Heerlijk monster, haar nieuwe boek, is ‘een van de levens die ik had kunnen leiden’, zegt Pierets, die haar naam als schrijver vestigde met Julian (2019), een boek als een rouwmonument voor haar vrouw en hun liefde. Ze vormden samen het kunstenaarsduo JF Pierets, dat voor het project ‘22’ zou trouwen in alle landen ter wereld waar het homohuwelijk toegelaten is. (Bron: DS Zaterdag 3 december 2022)
Gelezen XXV
Annick Vansevenant
voor De Zondvloed Boekhandel/ R &M
De klok van IJsland, Halldór Laxness, De Geus, 2005****
Het hoeft niet altijd een nieuw boek te zijn om te genieten. Laxness won de Nobelprijs voor Literatuur in 1955 en verzamelaars zullen dit werk ook in een oudere vertaling terugvinden ( de reeks van Pantheon der Nobelprijswinnaars literatuur, uitgiftedatum 1957, Heideland Hasselt). Voorafgegaan door bladzijden vol bespiegelingen over IJsland en de auteur. Op zich al een avontuur.
Tot daar de bibliofiele historiek. Het boek is een wonderlijk avontuur van een lieve, lepe schurk. Hij ontsnapt aan zowat alles en blijft een survivor pur sang. De moeilijke relatie tussen IJsland en Denemarken krijgt hier literaire allures. De hoofdfiguur blijkt ietwat de Robin Hood van IJsland. Het lezen van dit boek leerde me een land kennen dat anders is dan wat toeristen zien of meemaken. Er is een vorm van code, van elkaar begrijpen en onbegrip, van isolement en warmte. Ook het onderscheid in klasse tussen boer en adel en intellectueel blijft verrassend actueel.
Zeer mooi en vermakelijk geschreven. Alvast een aanrader voor wie IJslandvaarder wil worden in 2023.
Het voorval, Annie Ernaux , arbeiderspers, 2004****
De jaren, Annie Ernaux, arbeiderspers, 2020***
Nog een Nobelprijswinnaar voor Literatuur; ditmaal liep deze Franse auteur in de kijker (2022). Onbekend is onbemind dus… lezen maar. Het was wat mij betrof een eerste kennismaking met Ernaux. Ik las van haar twee boeken, in volgorde zoals in de titel hierboven aangegeven.
‘Het voorval’ vond ik een accuraat, bijna klinisch boek over een jonge vrouw die kiest voor een abortus. Deze historie (want geen fictie maar autobiografisch) speelt zich af in de jaren ’60 in Frankrijk. Vrouwen waren toen nog geen baas in eigen buik en ja, ‘l histoire se répète gezien bepaalde internationale evoluties. Hoe Ernaux beschrijft wat haar twijfels waren, haar ervaringen, haar zoektocht naar betrouwbaarheid zowel bij de vader als bij de engeltjesmakers… is huiveringwekkend. Hier is een vrouw aan het schrijven die én kan schrijven én weet waarover ze het heeft. Intimiteit op afstand volhouden. Je moet het kunnen.
Dus begon ik met heel veel verwachtingen aan ‘De jaren’. Het magnus opum van Ernaux aldus de pers. Nu ja, stel je geen turf voor. Het boek beslaat in deze vertaling zo’n 228 bladzijden. Leest vlot door en voor wie een paar of meer grijze haren heeft of haren mist, zal soms met de glimlach lezen. Maar niet meer dan dat. Vermakelijk, herkenbaar, een soort van tijdloze 100 in boekvorm. Maar hier ontbrak voor mij de ziel, de vrouw achter de pen. Dit kon door wie dan ook geschreven worden die ietwat kon schrijven en er een dagboek op nahield. Het boek kon mij niet zo bekoren. Er zijn er andere, ook door vrouwen met geestdrift en moed geschreven, die evengoed de nobele prijs verdienen. Waarom niet de auteur die hierna volgt?
Het schaarse licht, Nino Haratischwili, Meridiaan Uitgevers, 2022****
Altijd is het bekend en altijd is het vreemd als je deze auteur leest. Het voelt westers aan maar toch een tikkeltje anders. Het voelt Slavisch aan en toch niet helemaal. Georgië is een kruispunt van culturen. Rijk aan historie, enorm qua natuur en vriendelijk voor wie dit land bezoekt. Het is de derde roman van deze auteur en net als de twee andere vrij beklijvend en niet vrijblijvend. Altijd is er de toon van agressie, van onderdrukking, van tegen beter weten in proberen beter te doen en niet weten of dit naderhand lukt. Gebroken levens, gebroken harten en een totaliteit van leven.
Deze roman verhaalt het leven van vier vriendinnen. Aarzelend in het ontmoeten, splitsend in het leven dat volgt. Niet alleen uit eigen wil maar ook door politieke omstandigheden. Politiek die altijd ingrijpt en individuele levens tekent. Dat is altijd de teneur bij Haratischwili. Raar maar waar, maar dit keer is het epicentrum van het verhaal Brussel, Bozar. Hier vinden drie van de vier vriendinnen zich terug bij een fototentoonstelling van de vierde vriendin, een fotografe die overleden is.
Beetje bij beetje wordt het verhaal opgebouwd en de auteur schrijft eenvoudig naar het hart. Alles leest als een trein. Soms iets te breedsprakerig wat de aandacht doet verslappen na 400 bladzijden. Maar op het eind is het weer verslinden en verbijsterd achterblijven. Alles passeert de revue. Georganiseerde misdaad, generatiekloof, hartstocht, haat, liefde in alle vormen, terreur en het zoeken naar contact.
Haar vorige twee boeken gaf ik vijf sterren. Deze vier. Omdat er een dip is van 100 bladzijden in een boek dat toch zijn tijd vraagt. Toch staat het buiten kijf; deze vrouw schrijft met hart en weet waarover ze praat.
Sleutelwoorden, Louise Erdrich, Spectrum, 2022***
Dit boek leest herkenbaar en blijft vreemd. De VS is ons niet zo vreemd. Rassenhaat, absurditeit à la Trump en een noord-zuid verdeling die de VS blijft verdelen. Maar de ‘sleutel’figuren in deze roman zijn meer dan dat. Zij leven in een cultuur die de hunne niet is en waar ze toch zaken doen. In dit geval een boekhandel runnen. Op zich een mooi uitgangspunt maar dan begint het vreemde. Een gestorven klant komt spoken en zet het leven van de hoofdfiguur Tookie ondersteboven. Je wordt lezend ondergedompeld in de Indiase cultuur.
Magie en realisme. Aspecten die worden gekoppeld met het actuele beeld van een pandemie én de moord op George Floyd. Opeens ontstaat een verwevenheid tussen de hoofdfiguren en keiharde realiteit. Soms moeilijk te volgen. Op een of andere manier voor mij zelfs een cultuurshock.
Los van deze vreemde koppeling lees ik hier een auteur die fantastisch schrijft. Fantastisch dan in alle betekenissen van het woord. Haar boek ‘De nachtwaker’, waarmee ze de Pulitzerprijs 2021 won, ligt nog klaar om te lezen.
Met alle respect, maar ik schakel toch even een ontwenningsperiode in om een van de volgende maanden daaraan te beginnen.
De jongen, de mol, de vos en het paard, Charlie Mackey, Kokboekencentrum, 2022****
Iedereen zoekt iets en allen helpen op hun manier. Het klinkt melig en het blijft ietwat kleverig hangen. Toch is het een mooi gebracht verhaal omdat we soms vergeten hoe we, ondanks alles, willen helpen. Ontroerend maar vrij strak gebracht. Geen felle kleuren. Het verhaal blijft in tinten van grijs, blauw, wit, bruin. Dat is wennen voor het jonge volkje.
Maar het verhaal neemt je op sleeptouw. Soms ook met verrassingen. Een boom die lijkt op een taart? Dat kan. Een paard dat kon vliegen maar niet langer durfde omdat andere paarden jaloers waren. Dat kan.
Uiteindelijk vindt de jongen een thuis. Melig? Absoluut. Te doen? Absoluut.
Jammer misschien dat de teksten in een kalligrafie worden gezet waardoor het boek eerder geschikt is als voorleesboek. Eigenlijk kon het ook een leesboek worden. Dat is een gemiste kans. Anders gaf ik dit boek zeker vijf sterren. Het boek werd verfilmd. De vertaling is van Arthur Japin.
Fictie spannend
Luister naar mij, Tess Gerritsen, The house of books, 2022***
Het meest recente boek over het duo Isles en Rizzoli waar de vorige verhalen goed waren voor wereldwijde bestsellers. De ene is rechercheur en de andere patholoog-anatoom. Voor mij het eerste wat ik las van Gerritsen.
De stijl is vlot, de intrige goed opgebouwd en de personages correct genuanceerd neergezet. Kortom, dit boek leest als een trein en je leest dit boek dus best op een trein, in een wachtzaal of een nachttrein als je de slaap niet kunt vatten.
Goed gedocumenteerd, dat wel. Maar de oppervlakkige en doorzichtige stijl van schrijven maakt er een soort weekendfilm van. Leuke entertainment. Niet echt literatuur.
Ik vind bv. Patricia Cornwell dan stukken beter.
De Kremlinfluisteraar, Giuliano da Empoli, Atlas Contact, 2022*****
Wat betreft dit boek kunnen meningen verschillen. Is dit fictie? Is dit research van het beste wat journalisten kunnen geven? Feit is dat wie denkt dat dit een whodunit is, een soort paardenfluisteraar in Rusland met de nodige emoties, is eraan voor de moeite. Dit is een vreemd boek over een land dat enerzijds dichtbij en anderzijds zo ver van ons afstaat. Rusland.
De hoofdfiguur is van geen tel. Hij gaat op bezoek en laat de verteller aan het woord tot op het einde. Opgegroeid als theatermaker en tv-producent komt die verteller, Vadim Baranov, terecht in de kringen van de ‘tsaar’ van Rusland. De Vladimir. Hij wordt zijn spindoctor. Hij vertelt en blijft vertellen. De rest is van geen tel. Zijn verhaal is het boek. Niet alles is waar in dit boek. Niet alles is onwaar. Zoals de afkeer van Angela Merkel voor honden waar Poetin haar effectief mee plaagde.
Als lezer twijfel je over afkeer en verbazing. Wij weten zo weinig over een land die met historiek, tradities en geografie zo nauw verbonden is met onze contreien. Het zogenaamde West-Europa ligt niet ver van de Oeral. Alvast minder ver dan de VS. Is Rusland de agressor? Is het Westen en de alliantie hier de bevrijder? Is het toevallig dat deze auteur zijn hoofdpersonage net als Zelenski laat vertrekken vanuit een theaterverleden?
Dit is een boek met roots. Enigszins afgrijselijk realistisch in dit jaar van een heftige Europese oorlog. Tegelijkertijd roept het vragen op. Precies wat goede boeken moeten doen. Kansen geven tot reflectie.
Mooi qua opzet en ook geloofwaardig. Zoiets lees je zelden, zeker als het zo ‘brandend’ actueel is.
De kosmopolitische traditie, Martha C. Nussbaum, Querido Facto, 2022*****
Dit is er terug eentje à la Nussbaum. Altijd starten met de klassieken en voor wie geen klassieke opleiding volgde, is het even slikken en volhouden. Maar belangrijke ethische vragen zijn van alle tijden en je merkt dat de antwoorden op die vragen even aftastend blijven. Dat alleen al zet ons, hypermoderne mens in een supersonische digitale wereld, weer even op z’n plaats.
Het boek is bijna profetisch gezien geschreven nog voor de kwestie Oekraïne, Iran, Afghanistan,… Een van de pertinente vragen die Nussbaum stelt is in welke mate soevereiniteit ‘heilig’ is. Als landen getroffen worden door een ramp zoals overstroming, hongersnood, vulkaanuitbarstingen of aardbevingen, dan komt een systeem op gang voor hulp. Armoede roept medelijden op en dit lijkt logisch en wordt meestal goed georganiseerd op vrij korte termijn. Niemand stelt zich hierbij vragen tenzij de opluchting dat het niet in onze backyard was. Maar als een staat burgers, bepaalde doelgroepen systematisch onderdrukt hetzij etnisch hetzij omwille van religie hetzij omwille van geaardheid hetzij omwille van liefde voor absolute macht dan stelt ‘de’ wereld zich vrij diplomatisch op. Dat is zowat de essentie van dit boek. Volgens Nussbaum is deze diplomatie als ze louter diplomatisch blijft zowat een misdaad voor de mensen die monddood worden gemaakt. Als het gaat om materiële armoede worden grenzen snel overschreden. Als het gaat om wat zich boven de materiële ongelijkheid afspeelt, dan is er de paraplu van soevereiniteit waardoor grote misdaden en ongelijkheden in stand worden gehouden.
Nussbaum is geen filosofe. Ze is ethicus en jurist. En dankzij deze discipline tast zij de grenzen van het mogelijke af. Dit boek zal ik nog herlezen. Voor politici die deze blog lezen: Nussbaum schrijft vlot en verstaanbaar. Geen tijdverlies.
Klein-Brittannië, Lia van Bekhoven, Borgerhoff & Lamberigts, 2022*****
Nooit eerder had ik zo’n plezier met een boek dat grondig graaft in het heden en verleden, cultus en cultuur van een land zo dichtbij. Groot-Brittannië op z’n kantje beschreven met veel leuke zijsprongen. Het leest enorm plezierig weg en auteur Lia van Bekhoven weet waarover ze spreekt. Details zijn helemaal geen behangpapier maar maken net het karakter uit van dit rare land. The Queen was net niet dood toen het boek af was. Ik kan me voorstellen dat de auteur, correspondente voor o.a. VRT, daar even niet zo happy mee was.
Desalniettemin, de vele feiten, het inzicht in de diverse staten binnen dat wat zich ‘verenigd’ heet, is enorm boeiend. Diversiteit is al jaren een feit in dat land. Al is er geen land dat zich meer ‘our country’ noemt. Zo leer je leven met absurde politieke inzichten en blijf je nieuwsgierig van wat zich feitelijk afspeelt ‘behind’ het Kanaal. Monty Python in boekvorm met enige ernst. Being ernest is altijd ‘Wild’ tot in de toiletten van The House of Parliament.
Een absolute aanrader voor wie het nog aandurft dat nauw over te steken!
51 woorden voor sneeuw, Nancy Campbell, Noordboek, 2022****
Met de klimaatopwarming vergeten we wat sneeuw is. Sinds sneeuwstorm Elliot weten ze in Buffalo en omstreken perfect hoe sneeuw kan plezieren en isoleren en dodelijk kan zijn.
In elke taal, in veel culturen blijft de fascinatie voor sneeuw bestaan. Wat zich uit in een zeer diverse woordenschat.
Dit boek verhaalt op 51 manieren wat sneeuw betekent, gaande van Lapland tot Schotland, van Rusland tot China, van Canada tot Nederland, van Hawaï tot Tibet, van Turkije tot… Een woord, en telkens een ander woord voor wat zich vanuit neerslag kristalliseert tot sneeuw of iets sneeuwachtigs. Mooi uitgegeven en eigenlijk een hebbeding.
Campbell puurt ook taalkundig de betekenissen na en hoe ze verwant zijn met het leven van dagen met sneeuw. Daarmee krijg je evengoed een inzicht in cultuur en beleven van natuur en klimaat.
Dit is een mooi seizoensboek.
Gecombineerd met ‘Smilla’s gevoel voor sneeuw’ (P.Hoeg) een lekker warm thuisblijvertje. Of om lichtjes te huiveren kan ook ‘Het ijspaleis’ van Tarjei Vesaas het literaire hart verwarmen.
Vrijdag 16/12 om 20 uur komt Luckas Vander Taelen naar onze koffiebar. Hij schreef een bijzondere biografie over zijn grootvader, Achille, een geschiedkundig naslagwerk dat leest als een roman. Een boek over het lot, liefde, en oorlogstijd. Uitgever Karl Drabbe modereert een panelgesprek tussen Dominiek Dendooven, Rik Van Cauwelaert en Luckas Vander Taelen.
Waarover gaat het?
‘Dat ik besta, heb ik aan de Eerste Wereldoorlog te danken. Vijftien miljoen soldaten en burgers verloren er hun leven, maar ik kreeg het mijne cadeau, weliswaar veertig jaar na de wapenstilstand.’
Zo begint Luckas Vander Taelen zijn boek Achille. Vander Taelen is gefascineerd door de rol die het toeval speelt in een mensenleven. Aan de hand van brieven van zijn grootvader Achille reconstrueert hij de toevalsfactoren die tot zijn eigen ontstaan geleid hebben.
Soldaten konden brieven versturen naar bijvoorbeeld Engeland, maar brieven naar familie in België werden onderschept. Achille kon vanuit de loopgraven brieven versturen naar zijn broer Hector in Engeland. Zijn ouders in Aalst bleven echter in het ongewisse over de toestand van hun zoon. De unieke correspondentie tussen beide broers is ontroerend.
Wie zit er aan tafel?
Luckas Vander Taelen is historicus. Hij maakte naam als rockzanger (Lavvi Ebbel) en als televisiemaker bij onder andere het RTBF-programma Strip-Tease en De Laatste Getuigen, over de overlevenden van de concentratiekampen. Hij is columnist en auteur van tien boeken.
Dominiek Dendooven is historicus en wetenschappelijk medewerker van het In Flanders Fields Museum. Hij bestudeert er onder meer de geschiedenis van niet-Europese troepen tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Rik Van Cauwelaert was fotograaf, sportjournalist en politiek verslaggever. Later werd hij hoofdredacteur en directeur van het weekblad Knack. Vandaag leest u zijn wekelijkse opiniebijdrage Paleis der Natie in De Tijd.
Een avond vol ware verhalen voor geschiedenisliefhebbers, en ook voor mensen die de plaats van de liefde en het lot in die geschiedenis waarderen. Ben je er graag bij? Graag een seintje via bestelling@dezondvloed.be met in het onderwerp "Achille" en in het bericht uw naam en het aantal personen voor wie u inschrijft.
Dinsdag 20 december om 19.30 uur modereert filosofe Liesbet Samyn een panelgesprek met Christophe Busch, Nadia Fadil en Jef Verschueren naar aanleiding van de boeklancering van Medeplichtig.
Waarover gaat het?
De liberale democratie is wijdverbreid… maar in crisis
Het hoger onderwijs floreert… maar zit gekneld in een keurslijf.
Communicatie kan sneller dan ooit… maar de media verschralen.
Het typisch menselijke vermogen tot reflectie ontspoort wanneer politiek, instellingen en media overmatig aandacht besteden aan publieke opinie, imago en ‘clicks’.
In Medeplichtig verkent Jef Verschueren de vraag hoe en in welke mate wij allemaal medeplichtig zijn aan deze nefaste ontwikkelingen in politiek, instellingen en media.
En vooral: wat kunnen we doen met de antwoorden op die vraag?
De strijd om betekenis, waaraan iedereen kan deelnemen, vormt de kern van maatschappelijke processen – met onderwijs als sluitsteen voor kritisch burgerschap.
Wie gaat er in gesprek?
Jef Verschueren is emeritus professor in de taalkunde aan de UAntwerpen. In 1993 ontving hij samen met wijlen Jan Blommaert de Arkprijs van het Vrije Woord voor Het Belgische migrantendebat.
Nadia Fadil is een Belgische sociologe, antropologe, schrijfster en opiniemaakster in diverse debatten rond diversiteit. Daarnaast is ze verbonden als docent bij de vakgroep antropologie aan de KU Leuven en verricht onderzoek naar multiculturalisme, etniciteit en ras, religie en Islam
Christophe Busch is criminoloog en historicus. Hij is directeur van het Hannah Arendt Instituut.
Een avond gevuld met maatschappelijk debat en politieke filosofie. Bent u er graag bij? Reservuur uw plek door een mail te sturen naar bestelling@dezondvloed.be met in het onderwerp "Medeplichtig" en in het bericht uw naam en het aantal personen waarvoor u reserveert.
Zaterdag 5 november om 15 uur komen De Maneblussers langs in de koffiebar om hun prachtige nieuwe boek De Nekker te signeren.
Je kent hen ongetwijfeld van hun vorige wonderlijk mooie boek: De Maneblussers. De legende van onze Maneblussers zit dan ook in het collectief geheugen van de Mechelaars. Maar hoe zit dat met onze mythische waterduivel De Nekker? Zelfs vandaag duikt zijn naam overal in de stad nog op. In dit nieuwe, prachtig geïllustreerde boek frissen de jonge makers van De Maneblussers in rijm de oudste Mechelse stadslegende op.
Mechelen is welbekend om zijn fiere inwoners en hun diepgaande samenhorigheid. Deze eigenschappen komen duidelijk tot uiting in het verhaal van de Nekker. De oudste van onze Mechelse legenden geeft veel geheimen prijs over het ontstaan van onze mooie stad. Niet te missen dus!
Meer info over het boek, kan je hier lezen: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20221011_94996280
Ook over het proces achter de schermen kan je meer te weten komen via hun Facebookpagina: https://www.facebook.com/DeManeblussers/videos/1172317523321540/
Op maandag 21 november om 19 uur spreekt het circus. Kobe Van Herwegen, auteur van het nieuwe boek 'Circus Ronaldo', gaat dan in gesprek met de familie achter Circus Ronaldo. Een van de bekendste en vooral meest wonderbaarlijke families uit Mechelen en omstreken, gekend tot ver buiten de stads- en landsgrenzen, geeft inkijk in generaties aan artiesten en de magie en het harde werk achter de schermen.
Reeds zeven generaties lang trekt de ziel van Ronaldo als een karavaan van verwondering doorheen Europa. Dit huldeboek vertelt het verhaal van een nomadische dynastie die doorheen de jaren duizenden toeschouwers met hun schouwspel in vervoering bracht.
Beginnend bij de wortels van de circusfamilie, die zich nog voor de geboorte van het koninkrijk België situeren, ontdekken we hoe de fakkel van generatie op generatie wordt overgedragen. Met als enige doel: spelen en creëren om het artistieke vuur te laten branden.
Vijftig jaar geleden doopte Johnny Ronaldo en zijn vrouw Maria hun reizende karavaan om tot Circus Ronaldo. Het betekende de start van een gezelschap dat vandaag de dag internationaal bekendstaat om hun unieke samensmelting van circus, theater en clownerie.
Waar hun tent de arena vormt van hun grenzeloze verbeelding. Waar woordeloos emoties worden geraakt en verwerkt. Waar poëzie en melancholie het spectaculaire overstijgen. Waar het applaus nog steeds de hartslag vormt van hun bestaan.
Over de auteur
Naast de bijdrages van de familieleden werd het boek geschreven en tot een geheel gegoocheld door Kobe Van Herwegen. Een naam die misschien wel een belletje doet rinkelen. Kobe Van Herwegen is acteur, goochelaar en auteur met een grote passie voor onze circus- en theatergeschiedenis. Hij schreef eerder Chapeau, over onze Belgische goochelgeschiedenis en Meisje met de feeënvingers, het bijzondere verhaal van Suzy Wandas dat ook in Amerika uitkwam. Op negenjarige leeftijd stapte hij de wereld van Circus Ronaldo binnen en hij reist er nog steeds in rond.
Woont u deze wonderlijke avond graag bij? Reserveren kan via bestelling@dezondvloed.be met in het onderwerp "Circus Ronaldo". Vermeld in het bericht uw naam en het aantal personen. We hebben u er graag bij!
Op 10 november zal Guido Lauwaert om 20 uur in de koffiebar van Boekhandel De Zondvloed de novelle Het dwaallicht van Willem Elsschot voordragen.
"Een ellendige novemberavond, met een motregen die de dappersten van de straat veegt..."
Het dwaallicht is het slotdeel van Willem Elsschots oeuvre. De autobiografische teneur is onmiskenbaar. Elsschots alter ego Frans Laarmans en zijn 'drie zwartjes' komen tot de conclusie dat hun zoektocht door Antwerpen naar de mysterieuze Maria Van Dam op niets uitloopt: ‘Zij is als een beeld dat men in ’t water ziet. Als men het grijpen wil is er niets.’
Willem Elsschot schreef de novelle op 64-jarige leeftijd. Guido Lauwaert is iets ouder en heeft dus de ideale leeftijd om deze parel van de Nederlandstalige literatuur als monoloog ten volle te laten bloeien. Lauwaert verdiende zelf zijn strepen als onder andere acteur, regisseur, auteur, en organisator en poëziepromotor. Hij is een gekende reiziger binnen de literaire wereld.
Zin om deze gezellige novemberavond door te brengen in het bijzijn van andere literatuurminnende toeluisteraars? Reserveren kan door een mail te sturen naar bestelling@dezondvloed.be met in het onderwerp "Het dwaallicht" en uw naam en het aantal personen in het bericht.
17 november om 20 uur komt Ivan De Vadder naar onze koffiebar om zijn nieuwe boek, Wanhoop in de Wetstraat, te bespreken. Hij gaat in gesprek met Kristof Calvo (Groen) en Vincent Stuer.
Al 30 jaar lang zorgt ‘de kloof met de burger’ voor wanhoop in de Wetstraat. Sinds die beruchte Zwarte Zondag in 1991, is nog niemand erin geslaagd die kloof ook maar een beetje te dichten. Ze lijkt een structureel onderdeel geworden van de democratie. Waarom mislukken alle pogingen om die zogenaamde kloof te dichten?
In Wanhoop in de Wetstraat beschrijft politiek journalist Ivan De Vadder hoe de verwoede pogingen van de politiek om dichter bij de burger te komen, steeds stuklopen. Na 30 jaar is het tijd voor nieuwe recepten en nieuwe ideeën. De Wetstraatspecialist doet concrete voorstellen.
De sprekers
Ivan De Vadder is politiek journalist. Als vaste analist en Wetstraatwatcher van VRT NWS kent hij als geen ander het reilen en zeilen van de Belgische politiek. Hij is ook columnist bij Le Soir, het radioprogramma Matin Première (RTBF) en presenteert De Afspraak op vrijdag.
Kristof Calvo is volksvertegenwoordiger bij Groen en zetelt in de gemeenteraad van Mechelen.
Vincent Stuer werkt al jaren achter de schermen in de binnenlandse en buitenlandse politiek. Hij was speechwriter van Europees Commissievoorzitter José Manuel Barroso, en woord- en penvoerder van Karel De Gucht als liberaal partijvoorzitter, als minister van Buitenlandse Zaken en als Europees Commissaris. Daarnaast is Vincent schrijver en theatermaker.
Reserveren kan via bestelling@dezondvloed.be met vermelding van "Ivan De Vadder" in het onderwerp en uw naam en het aantal personen in het bericht.
Toegang is 4 euro, die zal verrekend worden als een korting bij aankoop van het boek.
