Deze avond i.s.m. PEN Vlaanderen, Welcome in Mechelen en Mechelen for Palestine, verwelkomen we twee indrukwekkende dichters. Al-Ghorra is één van de meest grootste Palestijnse dichters, terwijl Hind Eljadid met haar slam poetry al meermaals bekroond is.
Over het evenement:
Wanneer Fatena Al-Ghorra in 2009 met haar reiskoffers aan de deur van het vluchtelingencentrum VLOS staat, heeft ze al een bewogen leven achter de rug. Uitgehuwelijkt op haar zeventiende, getalenteerde dichteres, journaliste (Al Jazeera) en media-persoonlijkheid, op de vlucht voor Hamas. Mede dankzij PEN Vlaanderen, dat zich ontfermt over schrijvers op de vlucht, kan ze in ons land een nieuwe start nemen als vertaalster, dichteres, freelance journaliste. Fatena Al-Ghorra publiceerde inmiddels 5 bundels in het Arabisch.
In Gaza werkte ze als radiomaker voor het nieuwsagentschap Wafa. Ze publiceerde vier dichtbundels sinds 2000, waaronder Ellay dat in het Spaans werd uitgegeven en Gods Bedrog, in het Italiaans vertaald en later ook in Libanon gepubliceerd. Ze is een graag geziene gaste op internationale literatuurfestivals. In 2012 won ze de El Hizjraprijs voor poëzie.
Over haar vierde bundel, vertaald als Gods bedrog, schreef Ludo Abicht: “ ... haar dichtkunst die ... geworteld is in de eeuwenoude traditie van de Arabische lyriek, maar (mag en kan) zelfs niet bij benadering als ‘politieke poëzie’ gelezen worden. Haar verzen herinneren aan de wonderbaarlijke ‘kleengedichten’ van de grote Emily Dickinson.” Haar meest recente bundel Neem dit lichaam is een wervelwind tussen geest en lichaam, tussen de medemens en zichzelf, tussen oost en west, tussen traditie en vernieuwing. In 2012 won ze de El Hizjraprijs voor poëzie.
Hind Eljadid is een Antwerpse woordkunstenaar en schrijver die meermaals bekroond is. Voor haar performatieve woordkunst won ze verschillende awards waaronder de VanDale spoken award in 2017, de BILL-award in 2018, de emancipatieprijs van VOEM in 2019, en de El Hizrja literatuurprijs in 2020 ... Ze schreef in 2021 met haar debuut Kruimeldief het leven van haar moeder en haar zus neer (korte teaser hier). Maar liefst 8 weken later werd de 2de druk al gestart!
Met haar kritische gedachtegang verovert ze woord per woord de literaire wereld.Haar platform "zonderwolk" biedt podium aan woordkunstenaars, rappers, storytellers, comedians, ...De line-up wordt veelal gevolgd door de open mic waarbij ook beginnende kunstenaars podium krijgen. Ze organiseert sinds 2021 het Belgisch kampioenschap Slam Poetry . Als performer neemt Hind de verantwoordelijkheid om dingen mee te geven aan de gemeenschap die ertoe doen. In haar teksten wilt ze mensen choqueren, ze een spiegel voorhouden, ze bewust maken.
PEN International werd in 1921 opgericht en is daarmee de oudste mensenrechtenvereniging te wereld. Het is een niet-politieke, onafhankelijke vereniging, waarvan schrijvers op voordracht lid kunnen worden. ‘PEN’ staat voor ‘poets, playwrights, essayists, editors & novelists’. Alle leden onderschrijven het PEN-charter.
PEN Vlaanderen werd opgericht in 1930 en stelt een flat ter beschikking waar auteurs die moesten vluchten om wat ze schreven tijdelijk een thuis vinden. Verder helpt PEN Vlaanderen PEN-auteurs om voor het voetlicht te komen, op podia van literaire manifestaties, in scholen en op Free the Word! Als actief lid van het Writers in Prison Committee, voert PEN Vlaanderen ook briefschrijfacties uit om druk uit te oefenen zodat gevangen auteurs worden vrijgelaten en stuurt waarnemers om processen bij te wonen tegen schrijvers en journalisten. tenslotte steunt de organisatie auteurs die al dan niet recent een nieuwkomer zijn in Vlaanderen in hun zoektocht naar publicatiemogelijkheden en fora.
Moeten de kinderen hier in Europa Arabisch leren of hun erfgoedtaal? Wat is de rol van taal bij cultuurintegratie en maatschappelijke integratie?
Wat zijn de methoden van het Alef-curriculum?
Wat zijn de onderwerpen en de inhoud van het curriculum?
Wat is de situatie van het onderwijs van Arabisch voor kinderen in Europa?
Sami Azar, coördinator van het Alef-programma aan de VUB zal deze vragen en meer beantwoorden op 24 januari om 20 uur. Kom de initiatieven van de VUB ontdekken, mee brainstormen, en debatteren over het belang en de plaats van taal. Welke initiatieven missen er nog? Waar moet rekening mee gehouden worden? Wat loopt er goed of net mis?
Inschrijven kan via bestelling@dezondvloed.be.
Het ALEF-curriculum werd ontwikkeld door taalexperts van de VUB en legt de nadruk op taalverwerking. Het omvat zowel Westerse als Arabische culturele elementen. Voorbeelden hiervan zijn stukjes theater met zinnen uit het Nederlands, Frans en Arabisch, drietalige lieden, verhalen in samenwerking met verscheidene bibliotheken in Brussel en dansjes waarvan de instructies in drie talen worden gegeven. Dankzij ALEF draagt de VUB bij aan meertaligheid, integratie en het versterken van de eigenwaarde van kinderen met een Arabische achtergrond.
Op 11 januari ontving de Vrije Universiteit Brussel (VUB) de eerste prijs van het Europees Talenlabel voor het ALEF-programma. Dit programma organiseert extra-curriculair Arabisch taalonderwijs door VUB-taalexperts voor kinderen van 6 tot 15 jaar, in een neutrale omgeving. Het Europees Talenlabel is een initiatief van de Europese Commissie ter bevordering van vreemdetalenonderwijs in haar lidstaten.
Op vrijdag 7 februari om 20u komt (kinder)psycholoog en gedragstherapeute Wendy De Pree langs in onze koffiebar voor een interview rond haar recente boek "Dagboek van een kinderpsycholoog" (Lannoo, 2024) en haar vorige boek "Wat echt werkt bij kinderen die snel angstig zijn" (Pelckmans, december 2023). Ze zal in gesprek gaan met klinisch psychologe Kathy Van Crombruggen (Vividus) en met jullie. In een wereld waar een bezoek aan de psycholoog voor velen een grote stap blijft, maakt deze auteur met ervaring in het werkveld deze stap al een stuk toegankelijker en laat het taboe wegvallen.
Via de verhalen in haar laatste boek krijg je als lezer een waardevolle blik op de verborgen worstelingen van cliënten, terwijl Wendy (met meer dan 25 jaar ervaring als kinderpsycholoog) je op een authentieke en warme manier meeneemt in haar praktijk. Of het nu het gevolg is van een aangeboren kwetsbaarheid, een heftig temperament of een onderliggend trauma: haar aangrijpende casussen en leerrijke inzichten onthullen hoe er kortsluiting kan ontstaan in het brein in ontwikkeling en zijn omgeving.
Een jongen met donkere gedachten, een meisje met drang naar perfectie, een volledig uitgeputte moeder... Met haar heldere observaties gunt Wendy je een unieke inkijk in de meest diepmenselijke emoties en gedragingen. En misschien nog belangrijker: een boeiende les in hoe je verbinding kunt blijven maken, wat er ook gebeurt.
Naast haar missie om kinderen en hun ouders en jongvolwassenen veerkrachtiger te maken, en de drempel naar hulpverlening te verlagen, deelt Wendy ook haar persoonlijke reis als psycholoog. Daarmee biedt dit boek een herkenbare en bij momenten hartverwarmende houvast.
Ook in haar vorige boek onthult Wendy haar manier van werken en geeft ze inzicht in de gedachten van kinderen.
"Wat echt werkt bij kinderen die snel angstig zijn" is een praktische gids waarin je ontdekt wat angst doet met kinderen én met jou, wat de belangrijkste tien behoeften van deze kinderen zijn en hoe jij hen hierin kunt ondersteunen en begeleiden. Het boek biedt concrete tools en eenvoudige strategieën aan, zodat je als (groot)ouder, leerkracht, therapeut of begeleider samen met het kind op zoek kunt gaan naar wat écht helpt om met meer (zelf)vertrouwen in het leven te staan.
Centraal staat de relatie van het kind met de volwassene, want kinderen leren vooral door imitatie en ervaring. Door in te zetten op verbinding, rust en op je eigen verhouding tot angst krijgt het kind de ruimte om zijn eigen angsten in de ogen te durven kijken. Het kan dan verder op weg naar een betekenisvol leven, met de angst onder de arm.
Spreekt het thema je aan? Of ken je iemand die in een gezellige omgeving zich wat meer wil verdiepen? Kom gerust langs op vrijdag 7 februari om te luisteren, mee te praten, je te omringen met gelijkgezinden, of gewoon het boek te ontdekken.
Inschrijven kan door een mail te sturen naar bestelling@dezondvloed.be met je naam en het aantal personen en met vermelding van "Psychologiereeks: Wendy De Pree". De toegangsbijdrage bedraagt naar goede gewoonte 4 euro.
Wendy de Pree is oprichter van het expertisecentrum Leer Positief Denken. Ze heeft meer dan 25 jaar ervaring als psycholoog en gedragstherapeut en gaat hierbij steeds in gesprek met kinderen, ouders en leerkrachten. Ze doceerde aan verschillende opleidingen en is een veelgevraagd spreker over mentaal welzijn. Via haar socialemedia kanalen zet ze psychologische kennis om in duidelijke praktische handvatten.
De strijd om de macht, Johny Vansevenant, Lannoo, 2024*****
Hou je vast bij dit boek en lees het best aan tafel. Het gaat om een turf van zowat 800 bladzijden, 1.7 kg zwaar. Starten lijkt een enorme opdracht. Maar schijn bedriegt. De stijl is vlot, snel leesbaar en blijft boeiend voor wie... geboeid is wat betreft het reilen en zeilen van de Belgische politiek.
De neerslag van Vansevenant bestrijkt een behoorlijke periode. Startend bij de laatste regering van Wilfried Martens (1987) tot op de rand van de verkiezingen juni 2024.
Zo zie je figuren als Martens, Dehaene, Verhofstadt, Leterme, Van Rompuy, Di Rupo, Michel, Wilmès en Decroo passeren als premier van de federale staat België.
Vlaams begint de geschiedenis dan bij Luc Vandenbrande. Al moet gezegd dat het accent blijft liggen op het federale niveau.
In het boek ontmoet je cruciale topics, kantelmomenten in ons bestel: de abortuskwestie, de affaire Dutroux, de St-Michielsakkoorden, de dioxinecrisis, de coronapandemie...
Daaronder en daartussen geeft Vansevenant inzicht in wat gaande is, wat onderliggend moeilijk lag of kon werken, wat en wie uiteindelijk het haalde.De strijd om de macht. Een strijd die zich niet altijd afspeelt op het publieke terrein maar vooral binnenskamers, binnen partijen, tussen mensen in eenzelfde partij, wordt beslecht.
Een fantastisch realistisch document over zo’n 40 jaar politiek in ons land. Hoe een radiojournalist er moet zijn om de toon te vatten. Onzichtbaar en altijd aanwezig. Ook dat lees je. In een turf als deze staan geen foto’s. Uiteraard niet. Het is het ultieme verhaal van een radiojournalist. Stem en stemmen capteren. Geen beeld. Louter horen en vatten en samenvatten. Ook hierover lees je. Hoe journalisten uren kloppen zonder resultaat en er toch moeten zijn als de kans zich voordoet. Als luisteraar ben je je hiervan niet altijd bewust. De eerlijkheid en de draagkracht van onafhankelijke media is een rijkdom die ons land niet mag verliezen. In het volgende Trump-tijdperk een absolute must en iets wat we met z’n allen moeten bewaken. Ook wereldwijd.
Dit is een prachtig naslagwerk. Uit het hart (of oor?) geschreven. Het is als een reminiscentie van onze staat van de staat. België. Het bestaat. Meer dan we denken.
Voor alle duidelijkheid: Johny deelt mijn familienaam en de provincie van afkomst maar is niet verwant.
Tot het glinstert, Kathy Mathys, Ambo/Anthos, 2024***
Een mooi geschreven boek. De auteur kan schrijven. Dat staat buiten kijf. Maar kan Mathys ook een verhaal brengen zonder een teveel aan extra’s?
De ogenschijnlijke eenvoudige plot vraagt leesconcentratie. Er wordt complex gespeeld met plaatsen, feiten, chronologie. De stijl van het boek is modern, strak, puntgaaf en de dialogen zijn goed geplaatst. In principe kan je dit boek in een paar uur doornemen. Maar dat is buiten de auteur gerekend. Zij maakt het niet gemakkelijk en dus is het worstelen.
Er wordt geschommeld tussen 1996 en 2018. 1996 is de start van een masterclass schrijven geleid door de hoofdfiguur Anna. Ze geeft klas aan vier studenten en er ontstaat een intense band. Uiteraard gaat een klas uiteen, ieder zoekt een richting. Maar er blijven knooppunten. Een van de studenten, Bruce, maakt een mooi debuut maar sterft te jong en in een mist van niet weten.
2018 is het jaar van de ontknoping. Hoe stierf Bruce nu eigenlijk? Wat was de verantwoordelijkheid van de masterclass en hoe kan zijn dochter die in dat jaar (2018) zoekt naar de ware toedracht een antwoord vinden?
Er wordt geschommeld met plaats en tijd. Er wordt intens gependeld tussen Oostende, Brussel, St.-Ives en soms nog een zijstapje Los Angeles en Noord-Frankrijk. Dat ook in diverse jaren. Soms ook gekoppeld aan inzichten. De jaartallen als titels van hoofdstukken zijn van levensbelang.
Neem daarbij nog de parallellen tussen Anna en Bruce, zoals de vroege dood van Anna’s moeder en de al even intens beleefde dood van Bruce’s vader, de kans op depressies en trauma’s en het trage ontrafelen van de dood van Bruce… en je begrijpt waarom dit boek niet leest als een trein.
De plot wordt te complex beschreven voor wat die waard is.
De taalbeheersing maakt veel goed. Net zoals Mathys in haar 'schrijfcursus' ook mooi beschrijft hoe je een verhaal kan of moet maken. Kun je alles verzinnen? Wat is een realiteitsgehalte en hoe ga je daar als beginnend schrijver mee om? Zeer interessante passages die een opening geven van wat Mathys als schrijfdocent zeker doceert. Taal herschept herinnering, zegt lerares Anna.
Maar als het moeilijk wordt om de verhaallijn als lezersherinnering op te roepen, schort er iets.
De titel is goed gevonden. Anna’s moeder was een kunstenares die zeewier als basismateriaal gebruikte. Wanneer is een werk af, vroeg Anna haar ooit. Tot het glinstert, antwoordde haar moeder.
Dat is effectief het moeilijkste aan alle artistiek werk. Hoever ga je met schaven, composities maken, plotten verzinnen, dialogen aanmaken? Wanneer is het net goed en net een stap te ver?
Exact mijn punt over dit boek.
Vrij spel, Richard Powers, Atlas Contact, 2024*****
Een aanrader! Een schitterend boek zowel wat betreft verhaallijnen, stijl, diepgang gekoppeld aan een brede visie op mens, natuur, cultuur en virtuele realiteit.
Het boek laat zich lezen als een film die een aantal decennia bestrijkt. In een vijftal decennia zie je de wereld compleet veranderen. Niet alleen de wereld, ook de mensen die denken iets te realiseren in deze wereld of deze wereld al of niet willen ondergaan.
Onder gaan. Een ander element van dit boek.
Want water en de liefhebberij van wat onderwater leeft en het duiken, krijgen een aanzienlijke rol. Hoofdfiguren kunnen blijkbaar duiken als geen een. Minutenlang onderwater blijven, is hun habitat. En de vreemde onderwaterwereld is net het absurd natuurlijke, de fiction met realiteitsgehalte, een kennismaking met vreemde wezens die aandacht vragen en soms in staat lijken te zijn om te communiceren met de nieuwsgierige duiker.
Er zijn drie hoofdpersonages. Tod, Rafi en Evelyne. Tod is rijk geboren, intelligent en zal een imperium uitbouwen van AI. Een soort mix dus van Musk en Bezos. Starten met backgammon, daarna schaken en uitbreiden naar het Japanse bordspel go wat hij doet met zijn compaan Rafi, zijn speelse uitdager. Deze is arm van afkomst en filosofisch geïnspireerd. Daarnaast is er Evelyne. Een duikster. Haar verhaal is apart en staat ook lange tijd in het boek als een simultaan gegeven. Gefascineerd is ze door wat onderwater te zien is aan leven. Met vallen en opstaan maakt ze een ongeziene carrière.
Op het eiland Makatea in de Stille Oceaan komen de drie figuren samen. Met tegengestelde belangen. Er is iets op komst en de weinige inwoners van het eiland moeten een beslissing nemen aangaande een enorme investering die het eiland kan maken of kraken.
Een boek met veel zijkanten en veel kennis over veel. Geschreven voor het tweede tijdperk Trump.
Vrij spel. Spel en spelen zit er in. Vrijheid is iets waarmee je niet speelt. Uiteindelijk met mondjesmaat verdient.
Intermezzo, Sally Rooney, Ambo/Anthos, 2024*****
Op zich doet dit boek me denken aan romans van Iris Murdoch. Hoe je in een beperkte omgeving, in een familiale omtrek met een beperkt aantal figuranten, een verhaal compleet maakt. In dit boek zijn er twee broers en drie vrouwen aanwezig.
De titel kan ik plaatsen na het lezen van het boek. Misschien een gok. Maar het intermezzo ontstaat na de dood van de vader van de twee broers. Er is Peter en er is Ivan. Familienaam Koubek.
Ivan is een schaker, draagt een beugel en is wat jaloers op zijn broer Peter. Peter is een advocaat, kan het goed zeggen, ziet er leuk uit en versiert vrouwen.
Of nee. Het ligt ietwat delicater. Peter blijft trouw aan Sylvia. Maar Sylvia is door een ongeluk niet meer wat ze was en kan seksueel niet aan zijn verlangens voldoen. Intellectueel zijn ze een stel. Peter houdt ook van Naomi, een aparte young girl, die niet past in zijn professioneel context maar toch wel belangrijker is voor zijn emotionele leven dan hij denkt.
Intussen ontstaat dankzij een schaaktoernooi een romance tussen Ivan en Margaret. Ivan is jonger dan Margaret die ongeveer zo oud is als zijn broer Peter.
Rooney beschrijft het zoals het leven is. Heerlijk nuchter.
Het verhaal bezit een mooie symmetrie. Twee broers. Drie vrouwen. Drie verhoudingen die zich verhouden van jong naar oud in weeral een symmetrische context.
Ivan en Peter begrijpen elkaar niet.
Hun leefwerelden zijn er een van onbegrip en jaloezie en een totaal niet weten en snappen wat er gaande is bij de een of de ander.
Rooney spit het mooi uit. De enorme psychologische draagkracht van haar halve dialogen laten ruimte voor verbeelding. Dit was voor mij het eerste boek dat ik las van deze auteur. Het zal niet de laatste zijn.
Lied van de profeet, Paul Lynch, Prometheus, 2024****
Prachtig geschreven maar moeilijk verteerbaar. Een duister boek over een Ierland waar een militair regime steeds meer mensen en meningen opzij zet. Tot een rebellenleger in de aanval gaat en evengoed terreur en treurnis opwekt.
Hoofdfiguur is Eilish Stack, moeder van vier kinderen en werkzaam als moleculaire biologe. Haar man Larry is werkzaam in de onderwijsvakbond en wordt opgepakt door de Garda. Dan begint de survival van Eilish.
Soms iets te veel en te lang van hangen tussen kinderen, het verleden, de argwaan, de isolatie en de groei van haar kinderen die haar beetje bij beetje ontsnappen. Daarnaast neemt het hoofdpersonage ook nog de rol van mantelzorger op voor haar vader die aan dementie lijdt.
De taal is superb. Maar de lezer moet van traagheid en intensiteit houden, anders hou je dat niet vol.
Naar het einde toe komt er wat spanning en groeit de nieuwsgierigheid hoe Eilish het al bij al overleeft.
Wat me wel enorm trof, is ondanks de fictie die niet onbestaande mogelijkheid, de kans dat in een democratisch land zoiets kan ontstaan. Iets waar wij als, rijke westerlingen, totaal niet op voorbereid zijn. Neem nog maar eens het idee ‘digitale bereikbaarheid’ weg. Dan is de chaos compleet.
Hoor ik in de verte Trump en Musk? Ping en Poetin?
Geen gemakkelijk boek. Maar literair hoogstaand en eentje dat tot nadenken stemt.
We nodigen u van harte uit voor de presentatie van de heruitgave van Rik Wouters. Een biografie, de definitieve biografie van een van de meest iconische Vlaamse kunstenaars van de twintigste eeuw, geschreven door Eric Min.
Programma
19u30 - Welkomstwoord door uitgever Toon Horsten.
19u45 - Eric Rinckhout (auteur en journalist) praat met Adriaan Gonnissen (kunsthistoricus en conservator moderne kunst bij het KMSKA) over de artistieke nalatenschap van Rik Wouters en de waarde van deze vernieuwde uitgave van zijn biografie.
20u30 - Eric Min signeert exemplaren van zijn boek voor geïnteresseerde lezers.
Kom langs voor een avond vol kunst, geschiedenis en literatuur, en ontmoet de auteur achter deze unieke levensschets. De definitieve biografie van een van de belangrijkste Vlaamse schilders van de twintigste eeuw, in een volledig nieuwe editie.
Rik Wouters (1882-1916) zou een romanpersonage kunnen zijn: straatarm kunstenaar, een tragische geliefde, jonggestorven genie. In zijn zolderateliers creëerde hij met klei, strijklicht en tekenpapier een ongeduldig oeuvre, met het gulle lijf van zijn model Nel in een glansrol. De vrouw van zijn leven was meteen Wouters’ eerste biografe en de beschermengel die zijn nalatenschap met strenge hand zou beheren.
Drie plaatsen staan centraal in dit boek: de kunstmetropool Brussel, het dorpse Bosvoorde, waar Wouters de aardse, gouden gloed van de dingen in verf en brons wist te vatten, en Amsterdam. In de rafelrand van de Grote Oorlog zou hij in Nederland – tussen huurflat en ziekenboeg – zijn laatste werken maken: troost en trots voor wie alles te verliezen heeft.
Biograaf Eric Min hield de grotendeels ongepubliceerde memoires, plakboeken en brieven van Nel tegen het licht. Samen met andere unieke bronnen levert dat een breed panorama van de artistieke belle époque op.
Ben je er graag bij? Inschrijven kan via deze link: Boekvoorstelling 'Rik Wouters. Een biografie' van Eric Min Tickets, Thu, Nov 28, 2024 at 7:30 PM | Eventbrite
Donderdag 14 november om 20 uur kan je je verheugen op een filosofische avond. Magda Michielsens, gerenommeerd professor emeritus en voormalig hoogleraar Vrouwenstudies aan Radboud Universiteit (Nijmegen) en aan Universiteit Antwerpen, presenteert haar nieuwste boek, Even Verlicht: zes vrouwelijke filosofen en hun impact op de wereld. In dit werk biedt Michielsens een diepgaande en tegelijk toegankelijke kennismaking met zes invloedrijke vrouwelijke filosofen, die ieder op hun eigen manier het gedachtengoed van de Verlichting belichamen. Het nieuwe boek zet daarmee 6 bekende vrouwelijke filosofen in de kijker.
In Even Verlicht worden de levens en werken van Hannah Arendt, Susan Neiman, Rosa Luxemburg, Ayn Rand, Martha Nussbaum en Élisabeth Badinter onder de loep genomen. Hoewel deze filosofes gemeenschappelijke grond vinden in de waarden van de Verlichting - rationaliteit, kritisch denken en een geloof in vooruitgang - lopen hun politieke en filosofische conclusies ver uiteen. Michielsens belicht niet alleen hun overeenkomsten, maar ook de fundamentele verschillen in hun denken. Zo vormen Luxemburg en Rand elkaars tegenpolen in de discussie tussen collectivisme en individualisme, terwijl Nussbaum en Badinter tegenover elkaar staan in hun benadering van religieuze tolerantie.
Het boek is gebaseerd op een reeks lezingen die Michielsens de afgelopen jaren gaf voor Amarant, een organisatie voor kunst- en cultuureducatie. Deze lezingen werden bijgewoond door een breed en enthousiast publiek. Michielsens' persoonlijke betrokkenheid en haar jarenlange ervaring in het veld van vrouwenstudies en filosofie komen in de tekst tot uiting, waardoor Even Verlicht niet alleen informatief, maar ook verhalend en meeslepend is.
"Dit boek is bedoeld voor iedereen die interesse heeft in filosofie, zonder dat zij een vakspecialist hoeven te zijn," zegt Michielsens, "Mijn doel is om deze 6 verlichte denkers op een toegankelijke manier te introduceren en de lezer aan te moedigen tot verdere exploratie van hun werk."
Michielsens benadrukt dat hoewel het boek in de eerste plaats een portret is van 6 briljante vrouwen, hun vrouwelijkheid niet hun belangrijkste kenmerk is. Ze zijn even verlicht als hun mannelijke collega's, en hebben hun plaats in de filosofische canon ruimschoots verdiend. Even Verlicht biedt een unieke blik op de manier waarop deze filosofes, ondanks hun verschillende achtergronden en opvattingen, hebben bijgedragen aan het denken over vrijheid, rechtvaardigheid, en de menselijke conditie.
Een interessante filosofische avond in onze koffiebar. Ben je er graag bij? Stuur een mail om je komst te bevestigen naar bestelling@dezondvloed.be met je naam en het aantal personen.
Over de auteur
Magda Michielsens (1944) is doctor in de Letteren en Wijsbegeerte, gespecialiseerd in Ethiek (Universiteit Gent, 1973). Zij doceerde Vrouwenstudies aan de Radboud Universiteit (Nijmegen) en aan de Universiteit Antwerpen. Vrouwen in de filosofie en representatie van vrouwen in de media zijn de onderzoeksterreinen waarop zij uitvoerig heeft gepubliceerd. Ze geeft regelmatig lezingen over vrouwen in de filosofie.
Boekhandel Salvator & Boekhandel De Zondvloed verwelkomen Stefan Hertmans op donderdagavond 21 november 2024 om 20u00 in de Predikherenkerk.
Stefan Hertmans (1951) is een veel gelauwerd auteur van romans, (reis)verhalen, theaterteksten, essays en een groot aantal dichtbundels. Zijn carrière als auteur werd reeds in 1995 bestendigd met de Driejaarlijkse Prijs van de Vlaamse Gemeenschap die hij ontving voor de dichtbundel Muziek voor de overtocht (1995). Hertmans wordt door een breed publiek gewaardeerd en geprezen. Sinds 1995 volgen de prijzen elkaar in sneltempo op. In 2013 verschijnt het intussen in 24 talen vertaalde Oorlog en terpentijn waarmee hij internationaal en in eigen land tal van prijzen wint. In 2019 wint Stefan Hertmans de prestigieuze Constantijn Huygensprijs voor zijn hele oeuvre.
Met het in oktober verschenen Dius vertelt Stefan Hertmans het onweerstaanbare levensverhaal van een onmodieuze kunstenaarsziel, in de grote traditie van de oude schildersbiografieën.
Programma:
19u30: Deuren gaan open
20u00 – 21u30: Interview en Q&A
21u30: Signeersessie met drankje
Locatie:
Predikherenkerk (Het Predikheren)
Goswin de Stassartstraat 88
2800 Mechelen
Tickets:
10 euro in voorverkoop, koop ze hier online of in de winkel bij Boekhandel Salvator en Boekhandel De Zondvloed in Mechelen.
Bestel hier alvast uw exemplaar van Dius.
Een avond rond troost, comfort en liefde.
Ann Meerschaert, zelf palliatief, organiseert deze namiddag om een andere blik op het levenseinde te werpen. "Het einde van het leven komt soms onverwacht, als een bliksem, die alle betrokkenen tot in hun diepste pijn raakt. Maar soms sluipt het ook een leven binnen, en kondigt zich aan in een verre of nabije toekomst." Ze gaat in gesprek met mensen die helpen te begeleiden, te omarmen, zelf te organiseren. Mensen die graag leven en toch de dood niet uit de weg gaan, en van afscheid een kunst maken. Want we kunnen het tegenwoordig uitstellen, behandelen, ons leven verlengen maar er komt voor ieder van ons een punt waarop we ons klaarmaken voor onze laatste reis. Vooral over deze periode gaat onze troostnamiddag. In goed gezelschap maken we van een zwaar en machteloos moment, een bespreekbaar onderwerp, en vragen we de teugels van het leven terug.
Samen met 4 unieke sprekers verdiepen we ons in hoe bijzonder deze palliatieve tijd kan zijn. Allen werken ze op hun eigen manier, maar verbazend gelijkend en met hetzelfde doel: Mensen en hun omgeving helpen, op weg naar het afscheid. Tussen de verschillende gesprekken zullen ook pauzes ingelast worden, om de avond luchtig, interactief en dynamisch te houden.
Kathy Hellemans leerde Ann kennen als lotgenote in 2016, ze werd yoga-teacher en leerde zorgmassages geven aan mensen met kanker. Momenteel werkt ze in de uitvaartsector.
Adempauze: Korte ‘self havening touch’ onder begeleiding van Alexandra Jacquet.
Nazia Maher is een gepassioneerde expert op het gebied van zorg voor mensen met een migratieachtergrond bij “Kom op tegen Kanker”. Samen met Latifa Chebaa richtte ze ook MOPA op (Migranten en Palliatieve Ondersteuning), een initiatief dat de kloof wil dichten tussen zorginstellingen en deze patiënten.
Adempauze: Korte pauze met verse kruidenthee!
Nadine Segers werkte als palliatief verpleegkundige. Vanuit deze ervaring voelde ze hoe onvoorbereid vele patiënten en hun omgeving zijn aan het levenseinde. Ze werd afscheidsdoula, en het is haar doel om de palliatieve persoon en diens familie te informeren en ondersteunen, ook na het overlijden.
Adempauze: Voorlezing uit eigen werk van Caroline Rottier.
Toke Bezuijen is een ervaren antroposofische verpleegkundige. Daarnaast is ze schrijfster van het boek ‘Liefdevolle natuurlijke zorg rondom het sterven’ waarin ze toont hoe heilzame planten in wikkels en kompressen, verlichtend en troostend kunnen zijn.
Wees zeker welkom. Kom luisteren, ervaringen delen, lotgenoten ontmoeten, of gewoon mee het leven vieren. Samen maken we er een warme en mooie avond van en maken we een zwaar onderwerp bespreekbaar.
Adres: O.L.Vrouwestraat 70, Mechelen
Datum: 10/11/2024, 16 uur
Deelname is gratis
Inschrijven kan via bestelling@dezondvloed.be
Autocratie bv, Anne Applebaum, Ambo/Anthos, 2024***
Dit boek kreeg de laatste maanden enorm veel persaandacht.
Terecht en onterecht, aldus mijn visie.
Terecht omdat de auteur van veel werelden thuis is. Zowel qua opleiding (historica, John Hopkins University) als qua woonplaats Washington DC, London en Polen). Zonder twijfel lees je hier iemand die ‘beslagen’ is in de topic van geopolitiek. Applebaum is een neoliberaal en gehuwd met de huidige Poolse minister van Buitenlandse Zaken, regering Tusk.
Terecht een vrij positieve quotering omdat Applebaum alles rustig en correct beschrijft. Er is weinig dat je als ondeskundige niet begrijpt als je dit boek leest. Het laat zich lezen en je wordt wereldwijd meegenomen. Wie meer wil weten, vindt in de relatief uitgebreide noten veel referenties om verder opzoekwerk mogelijk te maken. Het boek in Nederlandse vertaling bevat 180 bladzijden met een annex van 16 bladzijden verwijzing. Dit boek staat niet op zichzelf maar is dus eerder als een synthese te lezen.
Terecht omdat Applebaum een soort ondergrond van kennis naar bovenhaalt. Dat belangrijke politieke leiders, meestal miljardairs, connecties zoeken met andere ‘soortgenoten’, los van continent, landsgrenzen, internationale afspraken en los zelfs van ideologie die het zogenaamde uithangbord is voor pers en publiek dichtbij. Daarom alleen al is dit boek verhelderend. Het gaat niet om dictators zoals ‘Hitler’. Uiteindelijk één naam en één gelaat die Europa een blijvende smet geeft. Het gaat volgens de auteur om verwevenheid die verbindingen zoekt via geldkanalen, machtsposities, informatiesystemen, manipulatie van sociale media en internationale transacties die ver boven de traagheid van de ‘ouderwetse’ democratieën staan en instellingen die vandaaruit ontwikkeld werden. Met als in dit boek het schrijnend voorbeeld van de Verenigde Naties.
Wat is er dan onterecht?
Dat heel veel staatsleiders over de hekel worden gehaald, behalve Netanyahu. Applebaum is Joods. Vermeld dit nergens in haar boek en ook niet in de backcover wordt dit aangehaald. Toch geen onbelangrijk gegeven omdat ze net een aantal landen in het Midden-Oosten aanhaalt maar Israël netjes terzijde laat. Alsof Israël, als extreem zwaar bewapende staat, geen deals sluit met machtige economen en staten en wars is van internationale financiële geldstromen.
In een artikel van De Morgen, 29 september 2024, zegt ze dat de premier van Israël wel het democratisch niveau verlaagt en dat ze ‘het meeste’ schreef voor de aanslag van Hamas op 7 oktober 2023. Op de enige bladzijde van dit boek zegt ze over Hamas en Gaza het volgende: “Voordat Hamas Israël aanviel in oktober 2023, leidde het Gaza als zijn eigen leengoed, een autocratische ministaat.” (blz 128). Ze was dus wel degelijk op de hoogte van de aanval tijdens het afwerken van dit boek. Applebaum beschouwt Hamas, Hezbollah, Houthi’s als een soort huurlingenleger vergelijkbaar met de Wagner-toestand van Rusland.
Ik geef haar nog altijd het voordeel van de twijfel wat betreft het ontstaan van de tekst. Maar wat Israël al jaren doet met Palestijnen wordt niet vermeld. Alsof Israël niet het prototype is van een autocratie net zoals Iran, Irak, Syrië, Rusland, China,… enz. Overigens is de cover van het boek duidelijk: de zwarte staten werken autocratisch samen. Rood is nog enigszins te verantwoorden. Israël staat rood, net zoals ons land…
Applebaum meet met twee maten en gewichten. Dat is absoluut onterecht gezien de humane catastrofe die zich afspeelt in en net buiten de Joodse staat.
Eigenlijk is dit boek vijf sterren waard. Maar de eenzijdigheid van dit correcte verhaal, het ontbreken van de kritische achterflap, is voor mij een meer dan behoorlijk minpunt. Of ben ik nu slachtoffer van autocratische influencers?
Wat er ook van zij. Alleszins de moeite waard om te lezen en achteraf over te discussiëren.
Hoe worden we humaan?, Johann Gottfried Herder, Noordboek Filosofie, 2024***
Van deze denker had ik nog nauwelijks gehoord behalve in het begin van ‘Romantiek’, een interessant boek van Rüdiger Safranski over deze historische Duitse periode. De naam deed mij iets vrij christelijks vermoeden, iets in de zin van het Lutheriaanse Dresden. Uiteindelijk bleek hij een leerling van Kant te zijn, tijdgenoot van o.a. Schiller en Goethe en een samenwerking tussen die twee leidde tot de ‘Sturm und Drang’ periode. Hij werd geboren in Kaliningrad als zoon van een koster van de Lutherse kerk. Herder verbleef lange tijd in Riga en reisde vanuit Kopenhagen naar Nantes, Parijs en Straatsburg. Nadien reisde hij veel verder, wereldwijd. Uiteindelijk werd hij de onorthodoxe predikant van de stadskerk in Weimar waar hij overleed. Tot daar een kennismaking met de figuur Herder. Maar wat kunnen zijn gedachten voor ons, nu, betekenen? Dat is altijd de vraag bij figuren die zo’n tweehonderd jaar geleden stierven. Zijn hun gedachten op vandaag nog relevant?
De man had geen gemakkelijk karakter, was een harde werker en verdiepte zich in allerlei culturen, als een soort amateur-antropoloog. Herder is helemaal niet Kantiaans. Hij is milder en geeft het kwaad niet het laatste woord. Humaniteit, is voor Herder, een werkwoord. Je moet er voortdurend aan werken, je moet het beetje bij beetje realiseren. Nu raken we de kern van zijn ideeën.
Herder was religieus geïnspireerd maar van een ‘vrijzinnige en vrijheidslievende soort’. Hij wil iedere periode en iedere cultuur van binnenuit begrijpen. ‘Sich hineinfhülen’. Niet van bovenaf maar van binnenuit proberen te begrijpen wat mensen in hun cultuur drijft. Dat kan tellen als boodschap. Nog één citaat in deze verkiezingstijden: “Hier zien we zijn belangstelling voor en oriëntatie op het gewone leven van het ‘gewone’ volk. Niet de geleerde, stadse en op eigen eer gerichte elite kan de maatstaf zijn: je moet er goed op letten hoe er door de meeste mensen daadwerkelijk wordt geleefd.”
Het boek is opgesplitst in twee delen. Een boeiend stuk over zijn leven en denkwijze. Daarna volgen een aantal vertaalde passages uit zijn belangrijkste werken. Gezien de taal van die passages vond ik dit lastiger om te lezen. Maar de figuur Herder mag niet langer onbekend blijven.
Tussen de rails, Sander Groen, Spectrum , 2023****
25 mooie treinreizen vanuit Europa. Slow travel en ecologisch logisch. Dat is alvast een boeiend startpunt om dit boek even na te pluizen. Ietwat aarzelend begonnen maar toch overwonnen en al denkend aan een tof traject ergens tussen berg en dal. Precies wat een mens nodig heeft om te ontspannen.
De auteur die echt ‘Groen’ heet, legt het goed uiteen. Hij verhaalt zijn reis met diverse stopplaatsen, een knabbeltje of een babbeltje, een bezoek aan een stadscentrum of museum en de ervaring van de treinreis zelf.
Alle landen van Europa komen aan bod. Per land heel veel praktische informatie over de nationale spoorwegmaatschappijen, over welke trein het gaat, de ‘normale’ duur van de rit, hoe en waar je tickets vindt… Ook boeiend is dat Groen per treinrit veel info geeft over overnachting, kostprijs en wat al of niet is inbegrepen.
Een zeer praktisch treinreisboek dus met een knipoog naar het spoorverleden. Tussenin vind je dan ook een uitzwaai die o.a. gaat over leuke boeken over treinreizen, de mooiste stations van Europa, de beste hotels nabij een station,… Eigenlijk een schat aan informatie voor wie even aarzelt om via de weg, via het water of in de lucht een bestemming te vinden. Af en toe zijn er foto’s opgenomen, meestal zwartwit en soms een paar bladzijden tussenin in kleur.
Gezien de speed waarmee het treinsysteem verandert, zal dit boek naar info misschien snel achterhaald zijn, zeker wat prijszetting betreft. Maar de links en wat je ziet vanuit een coupé, zal wel enige traagheid vertonen, net als de boemeltrein waarvan af en toe sprake.
Over de berekening van de ruimte III, Solvej Balle, Uitgeverij Oevers , 2024***
Blijkbaar houden Scandinavische auteurs van een reeks. Van misdaadseries wist ik dat al. Van literaire boeken is het altijd even afwachten of wat je koopt dan ook begrijpelijk is. Ik kocht dus deel 3 van haar reeks waar intussen een vierde werd uitgegeven. Het doet denken aan Nobelprijswinnaar Fosse met zijn septologie. Een reeks literaire novelles in eenzelfde stijl.
Voor mij was het de titel die deed aanslaan. De berekening van de ruimte. Op zich al raar gezien we wel gewoon zijn aan een combinatie van tijd en ruimte, van relativiteit en ruimtevaart à la Musk. Maar een berekening van de ruimte?
Nieuwsgierig dus begonnen aan een vrij vreemde story. Blijkbaar toch beter om in deze eerst nummer 1 en dan nummer 2 te lezen. Maar goed, het leest toch zelfstandig. Al vraagt het even tijd waar de hoofdpersonages zich bevinden. Nee. Verkeerd. Wanneer ze met elkaar spreken en of de rest van de wereld vooruit of achteruit gaat.
Er is november 18. En daar stopt de tijd voor twee hoofdfiguren die elkaar in dit boek treffen. Dan is het zoeken en tasten wat of hoe hun niet-tijd iets aanstoot, aftast of doet vernietigen. Een loop in de tijd. Daarin zitten ze vast. Daar komen ook alle existentiële vragen zonder ‘verzachtende’ omstandigheden door.
Wat als jij in een kolk van tijd zit? Mensen ziet evolueren en jij niet? Wat met jou? Wat kan de wereld jou schelen? Geschiedenis? Wat zijn topics? Rijst eten door larven aangevreten?
Balle schrijft met veel herhaling en vertraagt daardoor de tijd in haar boek als element van leesdebiet. Een gewaagde keuze.
Op een of andere manier doet het me denken aan het boek van Le Tellier (The anomaly, Penguin, 2021). Beschreven in een blog De Zondvloed van mei 2022. In een vliegtuig ontstaat een loop in de tijd en komen passagiers aan in een andere wereld. Dit boek werd matig goed verfilmd.
Feit is dat het gevangen worden door tijd, al of niet in een loop, toch een trigger wordt om een andere, semi-dezelfde, realiteit te beschrijven. Wat als jouw tijd stilstaat terwijl iedereen voorbij raast?
De mierenkaravaan, Mariken Heitman, Atlas contact, 2024***
Heb je groene vingers? Ben je bezeten van aarde, knielen op de grond en schoffelen naast pissebedden? Dan kan dit iets betekenen.
Heitman schrijft over de natuur dichtbij je vingers alsof ze een exotische reis onderneemt. Dat is één deel van het verhaal. Het tweede verhaal gaat over mensen die of het werk, of de oogst, of de zaken betreffende die oogst wel of niet aankunnen. Dit is gewoonweg het stilstaand centrum van dit boek.
Daarbovenop is er het drama van Kiek. Zij is de baas, de graver, de ondergraver, de zorger, de aanbrenger. Kiek is ziek. Bij haar wordt een diagnose van MS (multiple sclerose) vastgesteld. Eenmaal zover gaat het zoals altijd; het gaat van langsom minder. Maar de natuur gaat onverminderd verder en vraagt aandacht.
Wie kan wat doen? Is er een aflossing mogelijk? Kan je helen op een bed van gras nabij een kruidentuin?
En wat doet die verdomde haas daar altijd? Hij is er. Hij is er niet. Je ziet hem. Je doet iets en je vindt niets.
Het dartele leven versus een vorm van immobiliteit. Kiek zit dichter bij haar gewassen dan de haas.
Van haast is op het einde geen sprake meer.
Dit is niet mijn boek. Iets te veel van gewassen en natuur en een soort bekommernis die klinkt als komkommernis. Te weinig doordragen. Iets te veel aan speling.
Al ben ik er zeker van dat Heitman zal scoren. Eerlijk toegegeven: 90% van haar zinnen zijn puntgaaf. Alleen hou ik niet zo erg van het verhaal.
Creation Lake, Rachel Kushner, Atlas Contact, 2024*****
Echt een boek naar mijn hart. Voor mij de absolute topper van najaar 2024.
Waarom?
De taal is luchtig maar goed doordacht.
De plot is apart en blijft voeren naar een climax, tot op de laatste bladzijden.
De personages zijn realistisch, soms ietwat te karikaturaal, maar net geloofwaardig in de verhaallijn.
Het ideeëngoed is actueel en tegelijkertijd een impuls tot nadenken over hoe we leven in deze wereld. Is het immoreel? Is er sprake van moraliteit? Of meer van mortaliteit?
Kushner maakt een boek. Maakt de wereld tot boekvorm. Met vermaak en luchtigheid. Met souplesse en deskundigheid.
Als je ‘Creation Lake’ leest, dan lees je eigenlijk het beste van de huidige tijd. De vergankelijkheid en de standvastigheid en de rare chaos die soms gebeurt als je denkt alles te plannen. Zelfs in die souplesse slaagt Kushner erin om iets neer te zetten over een andere denkwijze, een alternatieve manier van omgaan. Dat klinkt nogal belerend maar eigenlijk is het ook een slimme manier van Kushner om een aantal puntjes aan te halen zonder dat het te ‘ideologisch’ wordt. Dat doet ze dus zeer goed. Ongelooflijk hoe ze strekkingen naast elkaar poneert, niet eens corrigeert en dan verbreedt naar een volgende.
Alles wat ik zeg over dit boek is eigenlijk te weinig en te veel. Het is spannend lezen, intensief ook en tevens hilarisch, aanhoudend tot de ontknoping.
Ooit was ik een fan van Le Carré. Hoe hij als auteur in het vel van een spion en dubbelspion een verhaallijn kon creëren waarvan je eigenlijk totaal niets wist.
Kushner is een vrouw die hem naar de kroon steekt.
Ook James Bond verbleekt.
Absoluut lezen. Absoluut.
Askruis, Antoine Sénanque, Ambo/Anthos, 2024**
Dit boek gaat over een historische queeste die zich afspeelt in de 14de eeuw. In de katholiek kerk zijn dat roerige tijden. Niet alleen door de kruistochten maar ook door diverse aftakkingen en mogelijke dwaalsporen binnen kloostergemeenschappen.
Het boek vertelt het verhaal van Antonin en Robert, beide dominicaner monniken. Ze willen het perkament vinden van hun overste Guillaume. De kerk waakt. Want de leermeester van hun overste is meester Eckhart. Alles wat door hem geïnspireerd kan worden, wil de kerk in handen krijgen.
Tot daar het verhaal.
Best een goede start om tot een goed boek te komen. Maar daar slaagt Sénanque niet in. Hij verdwaalt in de poging tot eruditie. Alles willen tonen wat je weet van die tijden maar uiteindelijk het boek an sich vergeten.
Een echt gemiste kans.
Maar voor wie over pest, Meester Eckhart en de strijd tussen dominicanen en pausachtigen meer wil te weten komen, toch een idee om te overwegen op een herfstachtige zondagnamiddag.
De stilte van de witte stad, Eva Garcia Saenz de Urturi, A.W. Bruna Uitgevers, 2019****
Het verhaal speelt zich af in Baskenland en begint alvast met een creatieve insteek. Een profiler die in coma ligt. Ergens vanuit dit hoofd ontstaat het verhaal. Een behoorlijk complexe trouvaille maar eenmaal je daardoor bent, leest het boek mooi door. Vitoria werd in het verleden geplaagd door een seriemoordenaar. Net als die vrijkomt, worden nieuwe misdaden gepleegd. Volgens een rite, volgens een datum en ook bijen spelen een hoofdrol. En uiteraard is er een vrouwelijke, nieuwe inspecteur die net als de hoofdfiguur houdt van joggen in een warrig stadscentrum vol trappen.
Het boek kent een mooi verloop en doet verlangen om de stad te bezoeken (liefst zonder moordaffaires). De ontwikkeling verloopt traag maar kent geen downs. Op zich al indrukwekkend voor een boek van meer dan vierhonderd bladzijden. Knap geschreven al had ik wat moeite met het startpunt. Een teveel aan retro had kunnen vermeden worden.
De lokaliteit en traditie gekoppeld aan misdaad doet me denken aan het boek besproken in de vorige blog: ‘Het eiland van de zielen’ (Pulixi) dat zich afspeelt in Sardinië.
Rosa en Björk, Satu Rämö, Ambo/Anthos, 2024****
Dit boek is een vervolg op ‘Hildur’, van dezelfde auteur. Ik las dat boek niet en begon dus bij deze titel. Eerst en vooral moet je misschien de kaart van IJsland bekijken. Er zijn niet zo veel wegen en het landschap vertaalt zich puur in afstand. Er wonen weinig mensen in IJsland, zeker als je de hoofdstad verlaat. Waar wij gewoon zijn aan wegwijzers voor een fusiegemeente, beschrijven ze daar met naam wie je kan vinden bij de eerste of de tweede volgende afslag. Dat is een setting die je niet mag vergeten als je dit boek leest. Het boek mixt tussen tijden en plaatsen. Altijd goed om de titels te lezen. Want tijden en plaatsen zijn een signaal, eigen aan het land en dus ook aan de auteur.
Er zijn ondanks het weidse landschap veel mensen getourmenteerd. Bezig met hun verleden, met hun falen en angsten. Dat is voor de beide rechercheurs Hildur en Jakob niet anders. De titel ‘Rosa en Björk’ verwijzen naar de verdwenen zusjes van Hildur. Daartussen is er een ander moordverhaal waar beide rechercheurs samenwerken. Het boek scherpt je aandacht door diverse verhaallijnen. De schrijfstijl is mooi en sober en de chronologie is essentieel. Een trage literaire thriller.
Al valt het op (zie de volgende twee besprekingen) dat heel veel ‘misdaad’verhalen zich nu in een familiale context afspelen. Op zich geen probleem maar de kans op een déjà vue is niet gering.
De stem uit het bos, Liz Moore, Wereldbibliotheek, 2024****
Het verhaal speelt zich af in de Adirondacks, een natuurgebied in het noordoosten van de VS, op vier uur rijden van New York. De rijke familie Van Laar is al meerdere generaties eigenaar van een groot domein in deze natuur. Zij waren ook de starters van natuurzomerkampen voor teenagers. Leren overleven in de natuur, een ongewoon ritme voor het rijke jonge volkje, een manier om anders in het leven te staan, een soort van ruggengraattraining om straks beter te scoren.
Tot Barbara verdwijnt. De dochter van de huidige Van Laar’s. Paniek alom want ook haar broer verdween jaren eerder. Een herhaling is toch absurd, niet mogelijk?
Tot daar de start van een supergoed geschreven boek. Met heel veel gevoel voor blabla van het rijke volkje en diens kroost, met heel veel inleven voor wie iets kent van de natuur. Op een van de eerste pagina’s werd een plattegrond aangemaakt met belangrijke herkenningspunten. Inderdaad, de manier waarop mensen bewegen en snel van route veranderen, vraagt soms om een geografische insteek.
Mooi is dat Moore in deze beperkte ruimte, visie maakt over pretentieuze rijke Amerikaanse lui, mensen met minder kansen, vrouwen met een andere geaardheid en tegelijkertijd een natuurbeeld schetst. Hoe natuur een mens kraakt of maakt. Hoe geld natuur kan bezitten maar er niets van kent en eigenlijk aan pretentie daar geen vorm van overleving vindt. Hoe vrouwen voor geld door vaders met geld worden uitgehuwelijkt met mannen met geld en alles met dollars wordt toegedekt.
Dit boek heb ik graag gelezen. Zeer goed uitgewerkt ook qua karakters. Er is moord. Maar er is vooral een situatie van ongenoegen, eigen aan het Amerika van nu.
Waarom we logen, Karin Slaughter, Harper Collins, 2024**
Slaughter zorgt altijd voor bestsellers. Dus wou ik dat ook eens proeven gezien het een aantal jaren geleden was dat ik van deze auteur iets las. Voor mij niet direct een hoogvlieger.
Eigenlijk had het veel mee van ‘De stem uit het bos’ (zie hierboven). Alleen was dit een slechtere editie. Het begint ook met een rijke familie, eigenaar van een natuurdomein in de Appalachen (VS). Daar ligt de Mc Alpine Lodge, een vakantieoord met alles erop en eraan. Een meer, vele trails, vismogelijkheden, watervallen, aparte cabines,… Daar gaan Will Trent en Sara Linton hun huwelijksreis doorbrengen. Idyllisch idee. Tot een kreet hun eerste dag verstoord en hun idylle in het water valt. Trent is ‘special agent’ en Sara is anatoom-patholoog. Genoeg kennis dus om een en ander uit de doeken te doen. Dat doet Slaughter dan ook vrij omstandig. Hierdoor wordt het boek bij wijlen een soort van les in lijkenversnijding, een les in oriëntatie (die uiteindelijk niets verandert aan de plot).
Na tweehonderd bladzijden wordt duidelijk dat de hoofdverdachte niet de dader is van de moord op zijn vrouw. Iets wat je na vijftig bladzijden al doorhad. Dan begint het verhaal opnieuw van diverse verdachten. Zoiets als de tien kleine negertjes in de Appalachen.
Storend vond ik de repetitie van een aantal fragmenten. Zogenaamd uit een andere hoek beschreven maar bijna een copypaste. Wat me even deed terugbladeren wegens de twijfel of ik me die passage nu echt wel herinnerde. Vervelend.
Ook hier keren familiale jeugdtrauma’s terug. Will had een moeilijke jeugd in een weeshuis, toevallig hetzelfde weeshuis als een van de verdachten. Een te groot toeval die de geloofwaardigheid ondermijnt.
De climax is dan wel weer goed. Net met een twist die niet voorspelbaar is. Hierin toont ze zich weer meester. Maar als je daarvoor 350 bladzijden moet doorworstelen, is het nog maar de vraag of je de queen van thrillers mag genoemd worden.
Boekhandel Salvator & Boekhandel De Zondvloed slaan de handen in elkaar en verwelkomen Jean-Baptiste Andrea op woensdagavond 30 oktober 2024 om 20u00 in de Predikherenkerk. Hij komt er onder andere vertellen over zijn werk 'Waak over haar' (Veiller sur elle), waarmee hij de Prix du Roman Fnac én de Prix Goncourt 2023 won, Frankrijks belangrijkste literaire onderscheidingen.
Jean-Baptiste Andrea (1971) is een Franse schrijver, scenarioschrijver en regisseur. Zijn werken staan bekend om hun verhalende en emotionele kracht, verhalen over kindertijd, over vriendschap, kunst, liefde en verlies.
In oktober 2024 verschijnt zijn vierde roman, Waak over haar, in het Nederlands. Waak over haar gaat over de liefde tussen twee mensen die elkaar nooit hadden mogen ontmoeten: Viola en Mimo. Viola Orsini is de erfgename van een prestigieuze familie uit Genua, en Mimo, een briljante leerling-beeldhouwer, werd geboren in armoede.
Andrea debuteerde in 2017 met Mijn koningin, de roman won meer dan twaalf Franse prijzen. Zijn tweede roman, Honderd miljoen jaar en een dag, bevestigde deze enthousiaste ontvangst van lezers en betekende zijn definitieve doorbraak als romanschrijver. In maart 2024 verscheen bij Uitgeverij Oevers zijn derde roman, Duivels en heiligen, waarmee hij de RTL-Lire Grand Prix won.
Virginie Platteau gaat in gesprek met Andrea over Waak over haar, maar ook zijn hele oeuvre, en gaat dieper in op zijn denken en doen. Platteau is germaniste en journaliste en koestert een uitgesproken liefde voor taal, voor hoe we de wereld en de verbeelding in taal vormgeven. Momenteel is ze redactielid bij het literair tijdschrift Deus ex Machina en columniste en recensente voor Tertio. Als freelance cultuurjournaliste schrijft ze geregeld voor Poëziekrant, De Lage Landen, Rekto:Verso en De Standaard. Ze is docente aan de opleiding journalistiek van Arteveldehogeschool.
Programma:
19u30: Deuren gaan open
20u00 – 21u30: Interview en Q&A
21u30: Signeersessie met drankje
Locatie:
Predikherenkerk (Het Predikheren)
Goswin de Stassartstraat 88
2800 Mechelen
Tips voor route en parkeren vind je hier: Bereikbaarheid - Het Predikheren (mechelen.be)
Tickets:
10 euro in voorverkoop, koop ze hier online of in de winkel bij Boekhandel Salvator en Boekhandel De Zondvloed in Mechelen.
Reserveer hier alvast uw exemplaar van Waak over haar (verschijningsdatum 25 oktober '24) of stuur een mail naar bestelling@dezondvloed.be.
