Wat kan je troosten? Is je verlangen gevaarlijk? Waarvoor kun je dankbaar zijn?
Vrijdag 15 december om 20 uur schuift er een straffe gesprekspartner aan tafel. Tinneke Beeckman, een van de meest vooraanstaande filosofen in het Nederlandse taalgebied, auteur, en columniste bij De Standaard, komt in onze koffiebar praten over haar nieuwe boek, Ken jezelf, en schuwt zoals gewoonlijk de diepgang niet.
In een moedige zoektocht naar zelfkennis leidt Tinneke Beeckman de lezer langs de grootste geesten uit de filosofie en wereldliteratuur: van Socrates, Hannah Arendt en Albert Camus tot Marcel Proust en Virginia Woolf. Vertrekkend vanuit persoonlijke vragen ontdekt ze hoe hun ideeën je blik op jezelf en het leven kunnen verrijken. Beeckman wekt klassieke denkers tot leven en laat overtuigend zien hoe de filosofie juist vandaag de dag van grote waarde kan zijn.
Een boeiende en hersenprikkelende filosofische avond gegarandeerd.
Schrijf je zeker in!
De toegangsbijdrage bedraagt 4 euro, zodat we de activiteiten in onze koffiebar kunnen blijven organiseren.
Zondagvoormiddag 10 december, 11 uur.
Literair aperitiefgesprek met Giuseppe Minervini over zijn debuutroman ‘Krank’.
De Westvlaming Giuseppe Minervini publiceerde met Krank wellicht hét opmerkelijkste Nederlandstalige debuut van het jaar. Een vuistdikke roman vol filosofie en maatschappijkritiek, maar ook met humor en met een bijzonder schrijfplezier geschreven.
Johan Vandenbroucke las het boek met verbazing en stijgende bewondering, en meent dat deze ambitieuze debuutroman veel meer aandacht verdient van pers en publiek. Op zondag 10 december gaat hij in gesprek met de auteur in de koffiebar van De zondvloed.
Hartelijk welkom, vanaf 11 uur in de voormiddag, koffiekoeken en drankjes zijn beschikbaar.
Schrijf je op voorhand in via Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien. om je plek te reserveren.
Toegangsbijdrage is 4 euro, zodat we fijne activiteiten kunnen blijven organiseren.
————
In zijn dodencel richt Ix een document aan de rechter waarin hij zijn vrijspraak bepleit. Krank is dat document. Ix onthult het bizarre verloop van zijn betrokkenheid bij Organisatie Liefgenezen, die een revolutie uitstippelt tegen de tirannie van het algoritme.
Als curator van zijn eigen psychische ontsporen komt Ix tot het besef dat de vrijheid buiten deze dodencel even claustrofobisch is als erin; hierbinnen als krappe ruimte, daarbuiten als Möbiusband. Zijn besluit? Ware zorg is vreugdebezorging.
#boekvoorstelling
#boekpresentatie
#wattedoenopzondag #mechelenleeft
Dinsdag 19 december om 20 uur zet klinisch psychologe Kathy Van Crombruggen de psychologiereeks verder. Ze nodigt Eos Psyche&Brein-hoofdredactrice Liesbeth Gijsel uit om te praten over haar boek “F*ck de menopauze”. Een boek dat heel wat losmaakte in de media, en dus een conversatie waar we als maatschappij nood aan hebben, en een stevige gesprekspartner aan tafel.
Schrijf je zeker in!
Over het boek
In haar sterk onderbouwde, maar vooral ook empathische en geëngageerde boek F*ck de menopauze wandelt Liesbeth Gijsel met je mee langs vragen en heikele kwesties, zonder ook maar iets te verbloemen. Veertiger of niet, een geïnformeerde vrouw is er twee waard en een gerustgestelde misschien wel vier!
De menopauze is veel meer dan een opvlieger nu en dan en het stoppen van de menstruatie. Er gaat een jarenlang proces aan vooraf, dat zich al op 40 jaar op gang kan trekken. Bovendien zijn de precieze kenmerken weinig bekend, waardoor maar weinig vrouwen erop voorbereid zijn.
Vanuit een persoonlijk perspectief - wat staat me precies te wachten? - gaat wetenschapsjournalist Liesbeth Gijsel op zoek naar de waarheid en ontkracht ze hardnekkige mythes en clichés. Want de overgang hoeft niet iets te zijn dat je lijdzaam ondergaat!
Wat zijn de eerste signalen van de overgang? En wat is dan het verschil met de (peri-) menopauze?
Hoezo veranderen die verrekte hormonen niet alleen je lichaam, maar ook je concentratievermogen bijvoorbeeld?
Waarom worden vrouwen na de menopauze vaak zo negatief belicht, terwijl ze in andere tijden of culturen juist een heldenstatus hadden?
Hoe blijf je genieten van stomende seks, zelfs met vaginale droogte of andere blokkades?
Hoe claim je als vrouw in de overgang je plek op de werkvloer, ondanks het taboe?
Wat werkt nu écht tegen stemmingswisselingen, opvliegers en plotse gewichtstoename?
Hoe veilig is hormoontherapie, welke alternatieve therapieën werken en welke zijn lariekoek?
Wil je zelf wat mist rond het onderwerp wegnemen? Zelf horen waar de mediastorm om gaat? Kom gerust langs en breng je eigen vragen en verhalen mee. Het belooft een interessante avond te worden.
Schrijf je in via Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien.. Toegangsbijdrage is 4 euro, zo kunnen we fijne boekenbaravonden blijven organiseren.
De eerste Nederlandstalige biografie over Roy Orbison wordt voorgesteld in onze koffiebar op 23 november om 20 uur. Meesterverteller Rudolf Hecke, die zich onder andere ook al waagde aan een trilogie over Serge Gainsbourg en een samenwerking met Dirk De Wachter, en zelf songwriter en performer is, zette het leven van Orbison op zijn manier op papier.
Het leven van Roy Orbison toont aan dat het lot soms gevoel voor humor heeft. Orbison komt op de wereld als lelijkste baby van Vernon en groeit op tot een bleek, ziekelijk schraal jongetje. En dan plots, alsof hij uit het niets komt, is hij een wereldster die een imperium uitbouwt op melancholie en weemoed. Bijna 40 jaar na zijn dood blijft zijn erfenis fascineren. Want naast zijn ontelbare hits, zoals ‘Oh Pretty Woman’, ‘You Got It’ en ‘In Dreams’, zijn er zijn ook zijn eigen tragedies: zijn eerste vrouw komt om bij een verkeersongeval, zijn twee zonen blijven in een woningbrand. Hecke zet de wereldster in een heel nieuw licht.
Stien schreef vorig jaar het boek Voor Altijd over het ziekte- en rouwproces van haar partner. Hij overleed in januari 2021. Een persoonlijk verhaal over rouwverwerking, waar veel mensen in deze periode van het jaar steun uit kunnen putten. Eventjes stilstaan bij onze eigen ervaringen, en die van anderen, op elk moment van het jaar.
Stien onderzocht haar eigen ervaring, ging er creatief mee aan de slag, en bracht dit boek uit. Donderdag 30 november om 20 uur komt ze haar verhaal delen in onze koffiebar. Ze brengt Steven Boers mee, van Stef en De Tong (vroeger zanger bij Katastroof geweest), voor de muzikale omkadering. Hij schreef speciaal liedjes die gebaseerd zijn op het boek.
Over het boek:
Wat gebeurt er als de liefde van je leven sterft? Bij Stien voelt het na het overlijden van haar geliefde Simon alsof iemand de resetknop in haar hersens indrukt. Mensen zeggen haar: 'Je zal je beter voelen als je lacht.’ Maar hoe kan ze nu lachen als er alleen maar intens verdriet in haar schuilt? In dit verhaal giet Stien Verbelen haar rouw in woord en beeld. ‘Voor altijd’ is zachtaardig, zeer toegankelijk en vanuit persoonlijke ervaring geschreven. Met eenvoudige maar treffende stripachtige zwart-wittekeningen waarin de schrijfster vormgeeft aan haar rouwproces.
Stien Verbelen is een Belgische schrijfster en grafisch vormgever.
Op vrijdag 24 november om 20 uur komen Rick de Leeuw en Ruud Hendrickx met Het grote ontbreekwoordenboek naar Mechelen en gaan ze live nieuwe ontbreekwoorden maken. De auteurs zullen uitleggen aan welke criteria een nieuw woord moet voldoen om vervolgens samen met het publiek aan de slag te gaan om een leemte in de Nederlandse taal op te vullen.
In het voorjaar van 2022 startte bij Nieuwe Feiten op Radio 1 de rubriek ‘het ontbreekwoord’. Daarin gaat Rick de Leeuw elke week met de gewaardeerde hulp van de luisteraars op zoek naar woorden die in de Nederlandse taal – helaas – nog niet bestaan. ‘Hamerglas’, ‘kapotverbeteren’, ‘einderzucht’, ‘overouderen’, ‘huicheljuichen’, ‘sopperen’; het zijn maar enkele van de tientallen nieuwe woorden die inmiddels geboren zijn onder het wakende oog van enig en alwetend jurylid Ruud Hendrickx.
Deze zomer hebben Hendrickx en De Leeuw gebruikt om samen Het Grote Ontbreekwoordenboek te schrijven. Het is een heerlijk en aanstekelijk boek geworden dat doordrenkt is met liefde voor de taal en een aansporing vormt om onze taal op speelse wijze blijvend te verrijken.
Schrijf je in via Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien., en misschien komt jouw bijdrage in het volgende ontbreekwoordenboek!
Toegangsbijdrage is 4 euro.
Als doctor in filosofie, verbonden aan het Centrum voor Ethiek aan UA, schreef deze jonge filosofe met West-Vlaamse roots een goed leesbaar en toch intrigerend boek over trots.
Een aparte invalshoek.
Absoluut niet ver van ons bed. Want Martha Claeys verbindt een filosofische benadering van trots met het maatschappelijke en het actuele met o.a. terrorisme, grondrechten, woke… Een verbinding maken tussen de aanslag van Breivik en daarnaast het feminisme van Audre Lorde… Behoorlijk vernieuwend qua gedachtegang.
Trots, een emotie?
Hier start een discussie en boeiend gesprek. Is trots een emotie? Een houding? Is trots altijd gerechtvaardigd of komt… hoogmoed voor de val?
Martha Claeys schuwt de ‘dingen’ niet. De hoofdthese van het werk is dat trots wel één emotie is maar door drie houdingen kan worden opgewekt: zelfwaardering, zelfrespect en zelfliefde. Dat lijkt vlug gezegd maar het vraagt even nadenken om alles uit te klaren.
Aan tafel!
De Zondvloed Roeselare is 30 november om 20 uur gasthuis voor een interview met deze jonge filosofe.
Annick Vansevenant, ‘blogger’ van De Zondvloed, en geïnteresseerd o.a. in filosofie, gaat met Dr. Claeys in gesprek.
Een spetterend gesprek doorspekt met actuele thema’s. Een doordachte blik.
Alert publiek is welkom en kans tot vraagstelling is er zeker.
De toegangsbijdrage zal 5 euro zijn. Zo kunnen we nog veel interessante activiteiten voorzien in de toekomst. Bedankt voor jullie steun!
Editie oktober 2023
Trots, de filosofie van een emotie, Martha Claeys, Boom, 2023****
Een prachtige invalshoek. Zo oud als de straat en nog altijd zeer actueel. Trots is net als alle emoties moeilijk in quanta uit te drukken en het al of niet hebben van een teveel of een tekort aan (terechte) trots is een van de vele stempels van onze persoonlijkheid.
De verdienste van deze jonge filosofe (°1994) is de spreiding die ze maakt tussen het individu, het sociale gebeuren en het leven in een sociale context wat ons direct naar een ethische reflectie brengt. Ze schuwt de grote items als racisme of een terreuraanslag à la Breivik niet om haar inzichten te toetsen.
Het boek is absoluut niet ‘Heideggeriaans’ geschreven. Een opluchting voor mensen die dieper willen graven maar het hermetisch taaltje dat sommige filosofen graag gebruiken niet of nauwelijks begrijpen. Net zoals deze lezer overigens.
Absoluut anders is ook hoe de auteur aan bronnenvermelding doet. Geen lijstje van titels en uitgevers, maar telkens een korte beschrijving van wat het vermelde werk in verband met dit boek betekent. Op die manier kun je voor jezelf aanstippen welke werken je zelf nog wil lezen. Je krijgt een bron en een summiere recensie. Dat is mooi.
De hoofdthese van het werk is dat trots wel één emotie is maar door drie houdingen kan worden opgewekt: zelfwaardering, zelfrespect en zelfliefde. Dat lijkt vlug gezegd maar het vraagt een boek (en misschien nog zo eentje?) om alles uit te klaren.
Zelfwaardering heeft een eerdere economische en competitieve component. Het gaat om de ‘waarde’ van wat je vertegenwoordigt in vergelijking met anderen. En die waarde ligt vaak in status, in de positie die je bekleedt en wordt dus meritocratisch, economisch vertaald.
Zelfrespect heeft eerder te maken met erkenning en voor jezelf erkennen van grondrechten. Ik mag er zijn zoals ik ben (geworden). Hier komen thema’s als racisme, feminisme en politieke vertaling meer aan bod. Het gaat om een basisattitude van rechtmatige erkenning, ook van de andere.
Zelfliefde is in dit kader wat een buitenbeentje, naar mijn mening. Claeys verwoordt het als een houding van aandacht en eerlijk naar jezelf kijken. Waar zelfrespect en zelfwaardering een duidelijker extrovert karakter hebben, zie je bij zelfliefde een reflectie naar het zelf. Op een bepaald noemt ze zelfliefde ook zelfverantwoordelijkheid of het toetsen van je zelf aan de wereld.
Kortom, lees het boek. Misschien een manier om trots te worden op jezelf?
Maria Theresia van Oostenrijk, Elisabeth Badinter, Noordboek, 2023****
Wat een verrassing om Badinter terug te lezen en dan nog met een boek over zo’n figuur. Badinter, is een feministisch auteur en deed o.a. stof opwaaien met ‘De mythe van de moederliefde’ (Rainbow Pocket, 1980 Flammarion, Parijs).
Keizerin Maria Theresia kennen we vaak van staatsieportretten ergens in een Weens paleis. Meestal sta je niet stil bij dat soort machtige figuren waarvan je óf denkt dat ze daar toevallig geboren zijn en het goed hadden óf machtswellustig hun ding deden en eigenlijk weinig voorstelden qua inhoud.
De verdienste van dit boek is dat je de tweezijdigheid van die vrouw leert kennen. De vrouw als blijvend verliefd op haar echtgenoot Frans I Stefan (Lotharingen), goed in bed maar een klungel in politiek opzicht. Ze baarde 16 kinderen (!) en vervulde intussen haar rol als machtige keizerin. Een work-life balance die alleen voor de rijksten mogelijk was (en misschien nog is). Hoe ze uiteindelijk als ‘keizerin’ werd gekroond en wat de intriges waren met de rest van het Heilig Roomse Rijk en Frankrijk is echt een boeiende brok geschiedenis. Maar mooi is hoe Badinter zowel de background van het politiek gekonkelfoezel als de strijd van die ene vrouw in een mannelijk dominante wereld een terechte plaats geeft. Dankzij goed gedocumenteerd leert de auteur je ook de kleine niche van vertrouwelingen rond de keizerin beter kennen. De onzichtbare influencers in een niet-digitaal tijdperk. De geschiedenis herhaalt zich als haar zoon Jozef II haar plaats wil innemen en andere opties ziet in het toenmalig internationaal landschap. Ze streed tot het einde om haar visie door te duwen.
Een tip: ga nooit naar Wenen zonder dit boek gelezen te hebben!
Raaf, cultuurgeschiedenis in vogelvlucht, Kristof Smeyers, Ertsberg, 2023**
Wolf, wildernisgeschiedenis, Kristof Smeyers, Ertsberg, 2023***
De auteur is historicus verbonden aan de UA en behaalde een doctoraat cultuurgeschiedenis met een proefschrift over het bovennatuurlijke in de moderne Britse eilanden.
Niet toevallig wellicht dat Smeyers zowel raaf en wolf koos als smal spectrum om wereldwijd cultuur te verkennen. Ik zie het al komen: vos wordt de volgende in de reeks.
Alle gekheid op een stokje. Hoe lezen deze boeken?
De auteur schrijft het vrij persoonlijk en je wordt dus meegenomen in zijn gedachtentrein. Dat maakt het vlot en leuk leesbaar. Heel veel mooie verhalen over zowel de wolf als de raaf in de oudheid, middeleeuwen en nu onze tijd, geven het boek een enorme rijkdom. Je reist de wereld rond op de poten van een wolf, op de vleugels van een raaf. Ongelooflijk hoe zoveel culturen en tijden een impregnatie hadden van dieren die hun leven of in gevaar brachten of doorkruisten zonder daarop gezag te kunnen uitoefenen.
Dit had wat mij betreft een vier- of vijfsterrenverhaal kunnen worden. Moeilijk had ik het met de structuur. Chronologie of een indeling naar thematiek ontbreekt. De hoofdstukken worden naar mijn mening nogal ingedeeld op basis van een quote maar dan gaat de auteur verder van hot naar her. Het is alsof de auteur vertelt. In een podcast zou dit schitterend zijn. In een boek zoek je meer de plaats en de reflectie en… opeens ben je op zoek naar de rode draad. Of is het een grapje van de auteur om de lezer te doen zwerven net als een wolf of raaf?
Mooi in ‘De Wolf’ vond ik het centraal idee van grenzeloosheid gekoppeld aan de menselijke neiging om wildernis te laten gedijen als het maar afgebakend is. Net wat wolven niets kan schelen en daarom ook zo intrigerend, fascinerend en bedreigend zijn.
Raaf geef ik een ster minder. Omdat ik nu net iets van vogels ken, zij het als amateur. Maar een raaf continu verwarren met kraaien is not done. Een voorbeeld? Hij beschrijft het mirakel met zwarte vogels van H. Godelieve van Gistel als een mirakel van raven. Als Gistelnaar en scenarioschrijver van een aantal films over deze heilige zijn daar vraagtekens bij te stellen. Waren er raven in de moerassen van Gistel toen, in de 11de eeuw? Alle doeken en documenten spreken over het kraaienmirakel. Overigens spreekt de auteur over ‘de bossen van Gistel’. Met alle respect, toen was Gistel door de Duinkerke II- transgressie niets meer dan een hoogte op een reeks rietvelden en moerassen. Het Houtland lag net iets verderop richting Zuid-West-Vlaanderen, vanaf Koekelare en dan verder naar Torhout, Houthulst. De namen spreken voor zich en die streek wordt lokaal nog altijd ‘Het Houtland’ genoemd. Geografisch ligt de splitsing om en rond Eernegem, aan de Moerdijk.
Af en toe zie ik de auteur in dit boek twijfelen over kraaien en raven. Het zijn familieleden, dat is juist. Maar een raaf is geen kraai en een kraai is geen kauw
Dat soort verwarring doet me twijfelen over de rest. Maar op zich heb ik me een aantal uur goed geamuseerd en hoe dan ook veel bijgeleerd over wolf en raaf.
Een pluim overigens voor de mooie uitgave. Handig om buiten in een park te lezen en de leuke illustraties doen je zoeken naar meer.
Fayne, Ann-Marie MacDonald, Nijgh & Van Ditmar, 2023*****
In de venen van Schotland, Engeland en Ierland werd turf gestoken tot laat in de 19de eeuw. Vergis je niet: Fayne is een turf van een boek van bijna 800 bladzijden kleine druk en… speelt zich af in een veengebied.
Tot daar de vergelijking met turf als vergeten brandstof.
Een pracht van een boek en absoluut aanrader voor de herfsttijd, lezend met een dikke trui en warme sloffen. Een andere optie is het boek mee te nemen indien je richting zuidelijk Schotland reisplannen hebt. Of eender waar eigenlijk in dat grote ‘Britannia’.
Een anglofiel boek. Alles wat je verwacht van Engelsen of Schotten, lees je in dit boek. Het decor is de Victoriaanse tijd waar weinig ruimte was voor ‘speelsheid’ en zeker geen seksuele speling werd aanvaard. We maken kennis met Charlotte die enorme interesse vertoont voor natuur en wetenschap. Ze wil dokter worden. Maar haar vader houdt dit tegen. Haar moeder is dood, zo zegt haar vader en haar overleden broertje, de kleine Charles, was daarvan de oorzaak. Oude meiden en rare knechten geven het decor nog meer charme en de tante van Charlotte kan zowat Queen Victoria herself zijn. Verder wil ik niets meer verklappen. Het boek bouwt zich goed op, misschien een dipje rond het midden maar dan gaat het terug in crescendo.
Een verhaal dat zich afspeelt anderhalve eeuw terug. Maar de thematiek over zelfrespect, recht, gender, transgender zijn enorm aanwezig en dus hyperactueel. Een mooie twist en MacDonald maakt het geheel leesbaar en spannend.
Voor mij ‘de’ roman-ontdekking van dit jaar. Ik sta niet alleen. Drie mensen lazen het in twee dagen tijd. Onthaasten? Lees dan Fayne. Je bent even weg van de wereld en tegelijkertijd van deze wereld.
Er schuilt een vreemde in ons, Sheila Armstrong, Uitgeverij Mozaïek, 2023****
Was ‘Fayne’ de roman-ontdekking van 2023 tot nu toe, dan was dit boek een literaire hoogvlieger al lag de plot op zeeniveau, ergens in een godvergeten gat aan de Ierse kust. Het begint met een dode man in zithouding die kijkt naar de Ierse Zee. Het parket doet vaststellingen.
Als lezer denk je dat hierop een whodunit of een literaire thriller volgt. Je bent eraan voor je moeite. Niemendal thriller. De auteur weeft rond de dode een kluwen van mensen in een soort dilatatie van tijd binnen een beperkte ruimte. Alles speelt zich af in een dood stadje aan zee. Ooit verging daar een schip.
Zee, een paar straatjes op het land, strand en dan mensen. Ieder een eigen verhaal en soms aangeland, aangestrand, bijna verdronken. Humaan leven op een beperkt geografisch gebied dat grenzeloos wordt door die aangelanden en wie daar per toeval zijn of haar stek vindt. Elk doet zijn verhaal. Soms hebben ze met elkaar te maken. Soms in de verte. Je leest door de ‘getuigenissen’ het leven van vroeger en nu. Daar aan de Ierse Zee.
Een ingenieus idee qua opbouw van een literair hoogstandje. Enorm beklijvend en soms ook heerlijk puzzelen voor de lezer om de eenheid achter een diversiteit van verhalen te zoeken. Hierachter zit een auteur met behoorlijk wat cluster-brains!
De Rachel Affaire, Caroline O’Donoghue, Ambo/Anthos, 2023****
Na de eerste tien bladzijden dacht ik te stoppen. Geen interesse in die hoofdfiguur Rachel. De zoveelste hype-roman van een jonge vrouw in moderne tijden.
Enfin, doorzetten loont soms. Dat om diverse redenen. Het is goed geschreven en met drive. De plot bouwt zich mooi op en kent geen dipjes. De schrijfster schetst een mooi beeld van Cork (Zuid-Ierland) en de haat-liefde relatie met het on-moederland Engeland.
Je ziet er jonge, begaafde mensen vechten voor kansen. Ze gaan uit, hokken samen en soms valt het goed uit en soms minder. Er zijn vriendschappen voor het leven en misbruiken of leugens die verwoestend zijn. Er is een ongewenste zwangerschap en dan een andere. Niets wordt uit de weg gegaan.
Na het lezen, was mijn mening compleet anders. Dit is geen pulp. Dit is een goed boek en goed gestructureerd. Altijd een stijgende climax-lijn. Los van de vele climaxen die een aantal duo’s in bed beleven...
Het is lang wachten op die bepaalde affaire. Daarom ook een zeer goede titel. Wat was nu die affaire van Rachel?
Vlot, modern, goed opgebouwd en toch niet simplistisch. Zet je als oudere generatie even boven die eerste tien bladzijden en hou vol. Inspanning loont.
Solenoïde, Mircea Cartarescu, De Bezige Bij, 2022****
Hier bereik je een andere dimensie. Dit is geen boek al is er een kaft en zijn er talloze bladzijden volgeschreven. Dit is echt geen boek.
Dit lees je niet als een boek. Het is zoals een eerste kennismaking met een land als India: you hate it or you love it.
Soms was ik het lezen na een tijd beu. Als ik opnieuw begon, bleef ik weer een behoorlijk paar uur bezig tot mijn eigen verbazing. Deze auteur doet iets met de lezer en hij bespeelt jouw verveling vanuit ‘getikte’ woorden. 876 bladzijden is niet niks. Vooral als elke zin werkelijk een gelaagde volzin is en uitspittend (en soms uitputtend) neergepoot wordt.
De schrijver leeft in Boekarest. Niet direct de meest mooie stad van ons continent en ook jarenlang onder een regime dat niet zo (h)eerlijk was. Het hoofdpersonage is leraar ietwat tegen zijn zin en soms met zijn zin. Hij droomde eigenlijk van een literaire carrière maar die aspiratie werd gefnuikt door vernietigende kritiek bij een eerste voorstelling. Dat blijft hem parten spelen.
Stukje bij beetje krijg je inzicht. Daartussen is veel doorzicht van details waar bijna geen levend wezen op let. Begrijp jij hoe eelt groeit als het gaat om dode huid? En waarom koopt hij een huis met een solenoïde in de kelder waar hij door een vinger op de knop zwevend zijn vriendin tot een climax brengt?
Is dit vreemd? Is dit gewoon gewoon? Is hij geschift? Of net niet? Zijn wij allemaal geschift en redeneert deze auteur gewoon en zijn we iets vergeten van het (ab)normale? Ben ik ergens blijven hangen in het normale verwachtingspatroon?
Zijn zinnen, in alle betekenissen van het woord, gaan diep en onverwacht raar. Altijd ook die neiging naar natuurkundige verklaringen.
Met dit boek ben ik niet klaar. Ik zie het als een levensopdracht. Op dit moment 70% gelezen.
Poel, Claire-Louise Bennet, Koppernik, 2023****
Van gek naar gekker. Was het vorige boek al vreemd, dan mag Bennet voor mijn part de titel van premier van het ‘Gekke Absurdistan’ krijgen. Zomaar. Niet zomaar. Nooit heb ik zoveel gelachen (zelfs luidop) met wat deze schrijfster beschrijft in een zeer directe stijl. Soms zo herkenbaar dat je achterover valt en soms zo vreemd dat je je als lezer op een andere planeet waant. Weg en weer en ver van alles en soms dichtbij. Maar de aandacht van de auteur over de details die je vergeet in onze haast is een leerles in aandacht voor alles wat leeft en beweegt. Het leven zoals het is. Simplistisch ingewikkeld. Neem nu het eten van een banaan. Vul daarover zinnig drie bladzijden. Het intimistische doet wat denken aan Proust (die van de Madeleintjes). Of hoe een vaatwasmachine werkt. Of hoe mensen aan je deur staan en eigenlijk die potten en planten die daar staan met afgrijzen bekijken en toch niets zeggen.
Een raar boek. Geen complot. Geen plot. Dus geen climax behalve als je de tussen de regels leest wat zij bedoelt. Soms ook vrij herkenbaar. Soms absoluut niet. Een boek dat je meeneemt op een rare reis tussen droom, daad en realiteit. Veel korter van stof dan ‘Solenoïde’ (zie recensie hierboven).
Van haar is ook nog ‘Kassa 19’. Zelf nog niet gelezen. Misschien wacht ik nog twee weken. Te veel is nooit goed. Alhoewel...
Voor een avond filosofie, zelfontdekking en luisteren naar een geboren vertelster, kan u op 17 november om 20 uur in onze koffiebar terecht. Joke J. Hermsen komt namelijk haar nieuwe boek voorstellen. Deze politiek geëngageerde filosofe zal ook de thematiek rond vluchtelingen en thuislozen, en zovelen die geen plek hebben onder deze hemel, niet schuwen. Het gaat dan ook over heimwee, verlangen naar vroeger, een thuisgevoel.
‘Ons leven speelt zich af tussen heimwee naar het vertrouwde en een verlangen naar het onbekende. We willen ons geborgen weten en we dromen van een elders. We zijn op zoek naar een plek die ons beschermt en bijeenhoudt, en we worden voortgedreven door een verlangen naar de verte.’
Zo begint deze filosofische memoir, waarin Joke J. Hermsen een diepgaande analyse geeft van het ambivalente menselijke verlangen naar geborgenheid en de lust om eropuit te gaan. Ze onderzoekt in dit persoonlijke verslag van een zomer vol omzwervingen de vraag waar we nog thuis kunnen zijn in de wereld. Ze houdt ook haar eigen heimwee scherp tegen het licht, die haar al sinds haar kindertijd achtervolgt.
In een boeiende dialoog met denkers en dichters als Hannah Arendt, Maya Angelou, Rainer Maria Rilke, Lou Salomé, Friedrich Hölderlin, Simone Weil en Ingeborg Bachmann schetst Hermsen de ervaring van vervreemding en thuisloosheid, en de hoop op een thuiskomst in verhalen, herinneringen en politieke verbondenheid.
Joke J. Hermsen is schrijfster en filosofe. Tot haar bekendste en meest succesvolle boeken behoren Stil de tijd (winnaar Jan Hanlo Essayprijs), De liefde dus (winnaar Halewijnprijs, genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs), Kairos (shortlist beste filosofieboek), Blindgangers (longlist Libris Literatuur Prijs) en Het tij keren. Met Rosa Luxemburg en Hannah Arendt, dat ook verscheen in het Engels, Spaans, Duits, Noors, Deens en Arabisch.
Bent u er graag bij? Inschrijven kan via Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien..
De toegangsbijdrage zal 4 euro bedragen. Hiermee steunt u de activiteitenkalender van onze koffiebar en kunnen we fijne lezingen blijven organiseren.
Woensdag 15 november krijgen we Maud Vanhauwaert om 20 uur op bezoek in onze koffiebar. Maud is schrijver en performer. Ze publiceerde de poëziebundels Ik ben mogelijk (2011) en Wij zijn evenwijdig (2014) en is ook bekend van haar cursiefjes voor De Morgen en haar Antwerps stadsdichterschap. Ze komt haar romandebuut "Tosca" bij ons voorstellen. Liza Noteris gaat met haar in gesprek.
Over het boek:
In een brief aan haar uitgever legt vertaalster May uit hoe een treffend potloodportret het begin vormde van een verstikkende uitwisseling van woorden met Aline, een jonge vrouw die zich al lijkt te verzoenen met haar nakende dood.
Hoe harder May deze Aline probeert te leren kennen, te begrijpen, te redden, hoe meer May met lege handen lijkt te staan. En lege pagina’s.
Tosca is een poëtische roman vol onderhuidse spanning over twee vrouwen die verstrengeld raken in een toxische relatie, waarbij de grens tussen feit en fictie flou wordt en waarin steeds twijfelachtiger wordt wie wie parasiteert. Een even zinderend als poëtisch kat-en-muisspel.
‘Vaak heb ik gedacht: zij is een gesloten boek; beter dan ik kan niemand haar lezen,’ schrijft May over Aline in Tosca. De speciale editie sluit hierop aan: het is een – letterlijk – gesloten boek, een paperback met japanse binding waarbij je de pagina’s zelf moet openscheuren met een bijkomend kaartje, waardoor het verhaal zich op een unieke wijze ontvouwt.
De toegangsbijdrage bedraagt 4 euro. Zo kunnen we fijne activiteiten blijven plannen in onze koffiebar.
Ben je er graag bij? Laat het weten door een mail te sturen naar Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien. met de activiteit in het onderwerp, en uw naam en het aantal personen in het bericht.
