Journalist Johan Vandenbroucke interviewt zondag 9 december om 11 uur auteur Jan Willem Stutje over zijn spraakmakende biografie: Hendrik de Man.
Jan Willem Stutje maakt de fascinerende figuur van Hendrik de Man in al zijn tegenstrijdigheden zichtbaar. Met veel aandacht voor de context schetst hij de levensloop van een geniale en ongenaakbare denker die eindigde in verguizing en vergetelheid.
Ben je er graag bij? Stuur een mail naar sven@masereelfonds.be of bel naar 03 226 36 32.
Karel Van Dinter gaat 13 november in gesprek met Björn Siffer en Pat Donnez over hun vrijdenkend lijfboek en over vrijzinnige lijfboeken, toen & nu.
‘Van Plato tot Pinxten’ herneemt in het eerste deel de gesprekken die programmamaker en auteur Karel Van Dinter wekelijks met een bekende vrijdenker voerde voor de uitzendingen van Het Vrije Woord-Radio op de openbare omroep. De bijdrage ‘Vrijzinnig Lijfboek’ besteedde daarin aandacht aan de bijzondere betekenis van bepalende boeken voor hun eigen zoektocht en het vrije denken. Vanaf 2016 ging Karel Van Dinter opnieuw op pad om met inspirerende denkers te praten over hun ‘lijfboek’. Wat is de betekenis daarvan voor hun kijk op humanisme, levensbeschouwing en religie in een diverse en turbulente wereld?
Praktisch
Plaats: Boekhandel De Zondvloed, Onze-Lieve-Vrouwestraat 70 in Mechelen.
Wanneer: 13 november 2018, 19.30 uur
Reserveren: Bent u er graag bij? Laat het even weten via info@aspeditions.be
We nodigen jullie graag uit voor de boekvoorstelling van 'Filosofie en fictie. Denkbeelden in dialoog' van Ann Van Sevenant op woensdag 5 december om 19u30.
Na een korte voorstelling treedt de auteur in gesprek met het publiek over het thema 'vriendschapsliefde' en over het belang van denkbeelden in onze leefwereld. Het pas verschenen boek zal dan ook te koop zijn en jullie krijgen uiteraard de mogelijkheid om het ter plekke te laten signeren door de auteur.
Het belooft een interessante avond te worden. Zijn jullie er graag bij? Stuur op voorhand een mail naar bestelling@dezondvloed.be met uw naam en het aantal personen.
Datum: 05/12/2018
Locatie: Boekhandel De Zondvloed, Onze-Lieve-Vrouwestraat 70, 2800 Mechelen
Toegangsprijs: 3 euro
Reserveren: Graag een mail naar bestelling@dezondvloed.be
Annick Vansevenant
voor De Zondvloed Boekhandel/ R &M
Editie oktober ‘18
Reservoir 13, Jon Mc Gregor, Nieuw Amsterdam 2018**
Dit boek, zo verklapt de cover, was genomineerd voor de Man Booker Prize (Long List) en als een winnaar van de Man Booker Prize (G. Saunders) dit een verbluffend kunstwerk vindt dan wordt de aandacht getrokken. Zeker als het zich afspeelt in hartje Engeland, een mysterieuze verdwijning van een tienermeisje het startpunt vormt en een klein dorp vanuit die invalshoek wordt benaderd.
Toch ben ik geen fan geworden van dit boek. Ritme en het natuurlijke va-et-vient van seizoenen waarmee de auteur als het ware een beetje de ‘Pont Mirabeau’ van Appolinaire in romanvorm wil brengen, mislukt. Het meisje is verdwenen, haar tijd staat stil. Even staat ook het leven van de dorpsgenoten stil en dan verhaalt de auteur hoe per jaar, seizoen per seizoen, het leven verder gaat. Elk jaar de kerstwake, het toneel, de eerste natte sneeuw, de vossen en vogels die koppelen. Wat mij stoort: leven daar geen andere dieren dan vossen, merels en goudhaantjes? Hoeft het per se dezelfde herhaling te zijn? Op de duur kon ik nauwelijks de neiging onderdrukken om met een zoekfunctie het aantal gelijke zinnen in dit werk te zoeken… Ritme gedurende 13 jaar aanhouden (vandaar de titel) op een gelijkaardige manier is gewaagd. Hij doet het te gelijkaardig en mist daardoor een literair perspectief. Volgens mijn bescheiden mening is de auteur er niet in geslaagd zijn gouden idee te verzilveren.
Enfin, de meningen zijn verdeeld. Maar daarom alleen al blijft het boek het lezen waard want… schrijven kan Mc Gregor wel!
Alle verhalen, Leonora Carrington, Uitgeverij Orlando, 2018 ****
Leonora Carrington een ongewone vrouw noemen, is het minste wat je kunt zeggen. Surrealistisch kunstenaar, schrijver, gehuwd geweest met o.a. Max Ernst, opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis en daar ontsnapt met haar nieuwe man naar Mexico… Zij werd 96 jaar oud. Haar kunstwerken en verhalen blijven de eeuwige jeugd behouden.
“Alle verhalen” bevat een bundeling van de kortverhalen van Carrington. Een must voor wie ook haar beeldend werk beter wil begrijpen. Maar ook een must voor de lezer die houdt van het meest vreemde wat je maar kan dromen, een non-realiteit die nauwelijks te beschrijven valt. Haar passie voor dieren (paarden en hyena’s, vossen en everzwijnen) is soms bruskerend. Haar ergernis ten aanzien van kleinburgerlijkheid is evengoed mateloos. De kortverhalen zijn erg kort, soms vertonen ze een samenhang en soms niet. Vaak staat de nuchtere taal in contrast met de irreële context. Maar de wereld van Carrington is een mythische, boeiende wereld die in deze no-nonsense tijd jammer genoeg in de schemerzone geraakt. Zeer mooi en begeesterend om te lezen.
Lege harten, Juli Zeh, Ambo/Anthos, 2018****
Zeh is een geëngageerd schrijver. Een auteur die geen blad voor de mond neemt als ze futuristisch schrijft op basis van wat ze vandaag ziet in onze samenleving. Met verbeelding en realiteit maakt ze romans die literair hoogstaand zijn.
Britta en Babak helpen mensen met zelfmoordneigingen. Niet om ze zin te geven in het leven, maar om ze een kans te geven tot kamikaze, een opleiding tot zelfmoordterrorist. Hierop denken ze een monopoliepositie te hebben verworven tot een aanslag, gepleegd door iemand die geen klant was van hun kliniek, onrust wekt. Nog meer onzekerheid ontstaat als ook de database wordt gehackt.
Op zich een afgrijselijk scenario; weliswaar iets over het randje maar nog net geloofwaardig. Heel mooi is ook hoe Zeh een passage schrijft over Britta die met een fiets, zonder gsm, zonder pc… vlucht in de natuur en daar kan nadenken en zichzelf terugvindt om dan net als een Afghaanse bergtrooper opnieuw in de aanval te gaan.
Het boek leest vlot, is kritisch van toon, amusant bij wijlen en verrassend vreemd. Wat mij bijblijft, is hoe Zeh merkt dat in deze samenleving een ‘cover’ de lading niet dekt en die lading zelfs niet ontdekt wordt door mensen in de vriendenkring van deze undercoverwereld. Uiteindelijk een boek over een desolate maatschappij. Eenzaam. Lege harten, niet toevallig de naam van Britta’s concurrent.
Het Liegend Konijn, Jozef Deleu, Polis, 6-maandelijkse uitgave (april – oktober) *****
Dit had ik al eerder moeten melden. Dit konijn liegt nooit. Het lachend en liegend beest geeft ons wel halfjaarlijks een nestroof van nieuwe gedichten uit Vlaanderen en Nederland. Poëzie in een toch wel lijvige uitgave onder redactie van Jozef Deleu. Een mix van bekende namen en debutanten, een mix ook van stijl en thema’s. Dat laatste een beetje onder voorbehoud want in de reeks waren ook een paar nummers thematisch geordend zoals bv. “Veranderlijk” in 2017 en “Oorlog” in 2014.
Dit is een initiatief zonder weerga omdat je voor minder dan 20 euro een aantal gedichten van een veertigtal (on)bekende poëten kan lezen. Eindelijk eens geen verzamelbundel à la retrospectieve maar een prospectus van wat poëtisch Vlaanderen en Nederland straks voorstelt. Heerlijk om even van dichtbij te veilen en straks meer te lezen van een dichter die bevalt.
Sapiens, Yuval Noah Harari, Uitgeverij Thomas Rap, 2018****
Homo Deus, Yuval Noah Harari, Uitgeverij Thomas Rap, 2018***
Twee boeken ineens, dat lijkt raar maar bij het fenomeen Harari is het misschien gewoonweg gewoon. Intussen ligt er ook al een derde boek van hem in de boekhandel (“21 lessen voor de 21ste eeuw”). Zonder overdrijven kan men spreken over een ware Harari-rage.
Waarom begeestert een docent geschiedenis aan de Hebreeuwse universiteit van Jeruzalem de groten der aarde? Zoals Obama en Gates deden en in eigen land twee grote artikels in De Tijd verschenen en zelfs de rector van de VUB het oeuvre plaatst op haar lijstje van de vijf boeken die haar leven veranderden?
Je bent niet meer ‘mee’ als je Harari niet las. Dat is klaar.
Is het dan zo goed? Loont het echt de moeite?
Ik vermoed dat een groot deel van de hype komt door de begeestering die Harari zelf in zijn boeken legt. Hij is een docent geschiedenis en dus is het geen puur filosofisch verhaal, maar eerder verhalend en verhelderend dankzij veel voorbeelden. Dat maakt het toegankelijk, zijn werken lezen als een trein en in de loop van een boek schuwt de auteur de herhalingen niet. Herhaling is de moeder van het geheugen en zo krijg je steeds meer Harari-kost ingelepeld. Daarnaast is er ook de holistische benadering: evolutietheorie, wetenschappelijke en technische vooruitgang, de evoluties van de menselijke samenleving en de impact op de natuur… komen samen tot een geheel.
De bijna frivoliteit waarmee Harari zaken samenbrengt, doet denken aan een langgerekte TED-talk. Boeiend, verhelderend, amusant.
Vernieuwend? Niet echt want als historicus raapt hij feiten samen. Feiten uit diverse disciplines en daar al langer bekend zijn, vertaalt hij voor een breed publiek op een populistische wijze.
‘Sapiens’ vond ik desalniettemin een goed boek.
De manier waarop hij imaginaire ordes beschrijft, zoals religies of een politieke ideologie, zet een mens terug met de voetjes op de grond, in alle bescheidenheid. Een mooi discours tegen retrowetenschappelijke theorieën als het anti-darwinisme. Maar als hij op een bepaald moment evolutionair humanisme (waarvan het Nazisme een typisch voorbeeld was) gelijkstelt of zelfs prefereert tav sociaal humanisme (socialistisch model) dan begin ik toch te twijfelen. Wat zegt hij nu eigenlijk behalve dat hij alles meent te zeggen? Is hier geen sprake van begripsverwarring omdat ‘evolutionair humanisme’ rekening houdt met evolutie en dat dit precies Harari’s stokpaardje is? Maar is evolutietheorie ook niet het verhaal van soortbinding, het voor elkaar zorgen? Wat is daar mis mee?
In ‘Homo Deus’, die ik dus een minder goede beoordeling gaf, voorspelt Harari een soort bionische mutatie van de mens zoals we die vandaag kennen. De toekomst heeft de mens niet meer nodig.
Dankzij de technische en medische vooruitgang, de ongekende grenzen van artificiële intelligentie wordt de mens straks een andere soort. Dat is namelijk de boodschap van evolutie: soorten verdwijnen, nieuwe soorten komen in de plaats. De mens zoals die nu bestaat, is vrij succesvol in evolutionair opzicht, maar vormt geen eindpunt in de (oneindige) evolutie. En, aldus Harari, het is de mens zelf die hier zijn transgressie en misschien zelfs het uitsterven van de menselijke soort bepaalt.
Voor de rest is het boek 50% herhaling van ‘Sapiens’ wat mij tegenhield om zijn derde boek te lezen.
Persoonlijk hou ik meer van de stijl van Klaas Landsman (fysicus) en Peter Sloterdijk (filosoof), auteurs die ik in een vorige blog beschreef. Degelijk denkwerk in natuurkunde en filosofie, niet te veel experimenteel zaken aan elkaar breien waarvan je niet weet of ze een lange houdbaarheidsdatum hebben en altijd het voordeel hebben dat ze kunnen getoetst worden.
Harari is voor mij net iets te veel fictionair dan visionair en zoals elke hype overroepen maar wel boeiend!
Het nieuwe boek van Theo Francken, Continent zonder grens, is één van de meest besproken boeken van een politicus dit najaar. Met de gemeenteraadsverkiezingen achter de rug zijn er heel wat politieke boeken verschenen. Continent zonder grens geeft een analyse van de migratiecrisis die we kennen sinds 2015. Het boek biedt ook (70 pagina’s met) oplossingen door de ogen van Theo Francken en Joren Vermeersch.
Johan Vandenbroucke, boekhandelaar en oud-journalist, eventueel nog bijgestaan door een al even kritische journalist, gaat donderdag 18 oktober om 20 uur in gesprek met co-auteurs Theo Francken en Joren Vermeersch.
Wil u er graag bij zijn en de mening en inzichten van de auteurs beter leren kennen of heeft u vragen en bedenkingen en gaat u graag het debat aan? Hou dan zeker deze avond vrij en reserveer een plaats via deze site.
Wanneer: Donderdag 18 oktober 2018, 20 uur
Locatie: Boekhandel De Zondvloed, Onze-Lieve-Vrouwestraat 70, 2800 Mechelen
Toegang: 5 euro (terugbetaald bij aankoop boek)
Reserveren: Via dit formulier
Uitgeverij Vrijdag en boekhandel De Zondvloed verwelkomen u graag op woensdag 19 september om 20 uur voor de boekvoorstelling van Jungle.
Auteur Ann Lamon gaat in gesprek met Bert Gabriëls over haar opmerkelijke ontmoetingen met vrouwen op de vlucht in de jungle van Calais en de verhalen over de gruwelen van IS, mensensmokkel en de repressieve houding van de EU die zij daar te horen kreeg.
Bent u er graag bij? De toegang is gratis, maar wel graag uw aanwezigheid bevestigen door een mail te sturen naar info@uitgeverijvrijdag.be met uw naam en het aantal personen.
'Jungle is een moederboek. Wat betekent het voor een alleenstaande moeder met een achtjarige zoon om vluchtelingen te helpen aan de rand van de onze Europese samenleving? Jungle leert je vanalles: niet enkel wat solidariteit betekent in de 21ste eeuw en hoe dit een moeder verandert, maar via de verhalen van de vluchtelingen zelf weet het je echt te vertellen wat het betekent om vluchteling te zijn. Intelligent, meeslepend, essentieel. We worden dagelijks overspoeld met propaganda over vluchtelingen. Dit is mamaganda: een verhaal verteld van mens tot mens, van moeder tot niet louter moeders.'- Jeroen Olyslaegers
Samen met Uitgeverij Van Halewyck nodigen we jullie dinsdag 11 september graag uit voor de voorstelling van Onder Rectoren (achter de schermen van onze universiteiten) van Remy Amkreutz.
Wat is vandaag de rol van de universiteiten van Vlaanderen? De tijd dat universiteiten ondoorzichtige bastions waren ligt lang achter ons. Communicatie, democratie en marktdenken spelen een steeds grotere rol. En dat merkten we ook bij de recentste rectorverkiezingen aan de KU Leuven, UGent, VUB, Universiteit Antwerpen en UHasselt, die aantoonden dat verkiezingen niet alleen in de politiek een onmiskenbaar soapgehalte hebben.
Voor het eerst spreken prominente academici vrijuit over hun visie op universitair onderwijs en onderzoek, over de rol die zij kunnen spelen in het beleid en in de publieke opinie én over de machinaties achter de schermen. Remy Amkreutz toont in Onder rectoren een wereld die doorgaans verborgen blijft. Een wereld waarin macht niet altijd ligt waar ze thuishoort en waarin academici elkaar de duvel aandoen om ze te verwerven.
Ben je er graag bij? Reserveer door een mail te sturen met je naam en het aantal personen naar boeken@vanhalewyck.be.
Annick Vansevenant
voor De Zondvloed Boekhandel/ R &M
Editie augustus ‘18
Trage paarden, Mick Herron, Prometheus 2018*****
Als fan van John Le Carre begon ik aarzelend aan dit boek. Engelse spionage blijft begeesteren maar wie is en blijft meester van die begeestering? Intriges à la ‘sauce Anglaise’ blijven delicaat: of de saus pakt of je hebt een vuilbakrestje.
‘Trage paarden’ pakt. Zeer clever geschreven, goede dialogen doorspekt van emotie en cynisme en enig flegma. Een originele setting dankzij de trouvaille van ‘trage paarden’; de naam voor een groep uitgerangeerde Engelse spionnen. Ooit werden zij een fout aangewreven, hun bestaan bestaat erin data en formulieren te verwerken. Dat is het lot van het hoofdpersonage River Cartwright. Tot een gijzelingsdrama Engeland verlamt. Iedereen schiet in gang, zelfs de trage paarden zo blijkt. Het boek houdt stand tot het eind. Voor mij een meesterwerk in het post-Carre-tijdperk. Absoluut een must voor de liefhebbers van het genre.
Wit, Han Kang, Nijgh & Van Ditmar, 2017 *****
Wat maakt een leven wit? En wat maakt een auteur van wit? Hoe kleurrijk kan ‘wit’ beschreven worden en welk verdriet schuilt achter een woord, een zin die bijna achteloos lijkt neergeschreven?
Voor mij toch wel de ontdekking van deze zomer, een zomer wit van zon. De auteur (Zuid-Korea) was de jongste tweelingzus en haar zus stierf twee uur na haar geboorte. Een gezicht als rijstmaanpapier. Als West-Europese lezer grijpen haar teksten je naar de keel. Ze zijn anders. Niet van ons en toch universeel herkenbaar.
Een boek als kleinood. Een boek om bij te houden. Altijd. Want verdriet, melancholie en verlangen tekenen mensen ongeacht hun achtergrond. Alleen de taal en de uitdrukking van hoe het wordt gezegd, verschilt.
Met een pluim ook voor de mooie uitgave van een uitgeverij die weet dat dit geen bestseller wordt. Maar wel best gelezen wordt.
Het enige verhaal, Julian Barnes, Atlas Contact, 2018****
Een jongeman ontmoet een oudere vrouw op een tennisveld. Bij andere auteurs die op die manier beginnen, leg je met enig afgrijzen het boek terug. Maar we hebben het over Barnes. De auteur die simpelweg de diepste emoties raak neerzet, zelfs in een ogenschijnlijk belachelijke context.
De eerste bladzijden staan vol van liefde, zoals je die nergens verwoord (beleefd?) krijgt. Als lezer krijg je enigszins argwaan: hoe houdt Barnes dit vol? Hij houdt het vol dankzij een verdronken liefde van alcohol. Een liefde sterft uit. Beetje bij beetje. Slok na slok. En hoe de verliefde jongeman ook beetje bij beetje zijn liefde inslikt teneinde zelf te overleven.
Voor mij is dit niet het beste boek van Barnes. Vorige werken als ‘Hoogteverschillen’, ‘In ogenschouw’ en ‘Het tumult van de tijd’ vond ik van een iets hoger niveau. Maar voor relaties waar alcohol primeert op het leven kan dit boek zeker ontnuchterend werken.
De zee, een spiegel. Joseph Conrad, Van Oorschot Amsterdam, 2017****
Het betreft een boek dat meer dan een eeuw geleden werd geschreven (1906) en door Van Oorschot opnieuw werd uitgegeven. De auteur verliet zijn geboorteland Polen omwille van politieke moeilijkheden, werd op zijn zestiende zeeman, verkende alle wereldzeeën en vond uiteindelijk een vaste stek in Engeland.
De taal die Conrad hanteert, is nogal archaïsch en zeker wat betreft het reilen en zeilen van boten vrij technisch. Je hoort de vakman schrijven. Want in het spinrag van alle kennis over boten en hoe je die boten drijvend houdt, is er een constante: de liefde voor de zee en hoe de zee een spiegel is voor de mens. Je speelt niet met de zee, de zee speelt af en toe met jou en uiteindelijk gaat het vooral om een samenspel. Een boek van 1906 dat als geen ander de thematiek van de zee als omgeving scherp zet.
Dit boek kan niet ‘groen’ zijn. Maar ondanks de vakkundige termen ontdekt de lezer het belang van water en de zee, een oerelement dat enkel met respect kan benaderd worden en tot beschouwing leidt.
Een onleesbaar mooi boek.
Ondine, Jennifer Vrielinck, Lannoo, 2018**
Een roman à la Kavijaks. Het verhaal van hoe een jonge vrouw opgroeit in het vissersmilieu, zich daarvan losmaakt en gaat studeren en toch nooit de band met haar Noordzee verliest. Een toegankelijk, herkenbaar boek met een taal doorspekt van ‘visserslatijn’ op z’n West-Vlaams. Het Hof van Commerce op z’n vissers dus. Dat maakt het leuk voor wie zelf herinneringen heeft aan die tijd daar ergens en is zeker ook leuk voor mensen die af en toe huizen aan onze kust. Het geeft je veel couleur local mee.
Toch is het boek iets te voorspelbaar en is het thema als dusdanig nogal oubollig. Een ontvoogdingsstrijd in een van de laatst resterende patriarchale fossiele gemeenschappen, zo lijkt het wel. Maar de auteur schrijft goed en zal zeker bij zon en zee de tijd heerlijk doen wegebben. Mooie vakantielectuur.
Opgestaan van de grond, José Saramago, Meulenhoff, 2008*****
Dit boek is een ander soort vakantieliteratuur. Nobelprijswinnaar Saramago schrijft volzinnen die het zelfs volhouden tot de punt na de zin.
Zelf had ik het genoegen in het vroege voorjaar een wandelvakantie te kunnen ondernemen in Alentejo, een ietwat vergeten gebied in het binnenland van Portugal. Kurkeiken, honden en hun schapen, rivierbeddingen en ooievaarsnesten op de telefoonmasten… rijk als landschap, arm voor wie er leeft. Evora is er de enige stad van betekenis. In het boek beschrijft de auteur een familie-epos dat start in het begin van vorige eeuw. Hoe een binnenland beetje bij beetje wordt getekend en veranderd door politieke omwentelingen in een verre hoofdstad… maakt de roman hyperactueel. De Anjerrevolutie is voorbij maar nu en straks ontstaan nieuwe revoluties die zich niet louter hoofdstedelijk maar ook op het geïsoleerde platteland doortrekken. Alentejo of het binnenland van Portugal is het voorbeeld hier, maar je kan het verhaal met een beetje fantasie doortrekken naar Koerdistan, het platteland van China, het Zuid-Afrika beyond Kaapstad en Johannesburg? Een mooie roman die we graag het Witte Huis en zijn bewoners cadeau willen doen.
Ik heb een vraag, Bart Goenen & Stephanie Dehennin, Van Halewyck, 2018*****
Weten en meer te weten komen via een boek, dat is pas een weetje! Als wetenschapper (fysicus) was dit voor mij een prachtvoorbeeld van hoe je jongelui – jongen mensen die niet lui zijn om te willen weten – nieuwsgierig maakt en ook van antwoorden voorziet.
Via de wetenschapssite ikhebeenvraag.be werden een aantal ‘rare’, ‘leuke’, ‘verrassende’, ‘boeiende’ vragen geselecteerd per item en dan aan een specialist in die tak van de wetenschap voorgelegd. Op die manier krijgen de vraagstellers een bevattelijk maar correct antwoord op hun vraag. De vragen betreffen aarde en oceanen en ruimte, leven en evolutie, geschiedenis en politiek, technologie en techniek, kunst en taal, filosofie en moraal…
Enkele voorbeelden van de vragen:
“Maakte de oerknal veel geluid?”
“Waarom heten de bovenste lagen van een gebouw ‘verdieping’ en niet ‘verhoging’?
“Bestaat het heden?”
“Is oneindig een symbool of een getal?”
Per bladzijde wordt een vraag behandeld. Voorzien van luchtige leuke illustraties.
Kijk, als STEM een belangrijke richting is in het onderwijs dan mag minister Crevits dit boek introduceren en gratis meegeven aan alle STEM-gerechtigden.
Wat gebeurde er in de 20ste eeuw?, Peter Sloterdijk, Boom, 2018****
Tot mijn verwondering zag ik dat Sloterdijk een 70-plusser is. Maar dat geeft de auteur alvast wat experience om om te kijken naar de vorige eeuw. Wat gebeurde in die eeuw en wat zijn de repercussies op de tijd die komt?
Zoals altijd schuwt Sloterdijk de Nietzscheaanse stijl niet. Behoorlijk barok, lichtjes uit de maat en af en toe onvolgbaar. Maar boeiend blijft het altijd omdat het met hart en ziel geschreven is.
Het boek bestaat uit hoofdstukken die los van elkaar kunnen gelezen worden. De vorige eeuw was zeker een gefragmenteerde tijd en dat blijkt. Wat mij trof was hoe het concept ‘cultuur’, als idee van uitdrukking, samenhang en bevestigen van waarden, niet langer cultuur is maar steeds meer een roofdier is geworden. Uit naam van cultuur worden barbaarse daden gepleegd. Cultuur wordt een manier om een volk op ruwe wijze te barbariseren.
Kijk, als zo’n idee je niet triggert om aan dit boek te beginnen, weet ik het ook niet meer. Nog twijfel? Lees dan alles over de listige rede en de kat in de koekenpan. Heerlijk verhelderend.
Avonturen bestaan niet, Simon Gusman en Arjen KLeinherenbrink, Boom, 2018*****
Twee jonge Nederlandse filosofen met namen die aan ridders doen denken, schrijven een boek over avontuur. Of beter; ze leggen uit waarom avonturen niet bestaan en uiteindelijk een fabel is. Jouw tanden witter dan wit door een tandpasta en dan hopen dat je het glazen plafond doorbreekt? De motor van jouw nieuwe SUV die je veilig leidt naar desolate gebieden terwijl je altijd stilstaat op de Antwerpse ring?
Heerlijk verhelderend zo’n werk. Omdat het de mythe van het avontuur doorbreekt. Omdat het ook de structuur van het avontuur verduidelijkt en je beseft waarom avontuur altijd iets is wat aantrekt. Ook al bestaat het niet. Niet echt.
Een prima boek, vlot en correct van structuur. Eentje die misschien geen topic vormt in het kader van het actuele denken maar toch erg belangrijk is om ons eigen denken bottom te geven. Zelf heb ik zeer genoten van dit boek en geef deze jonge Nederlandse filosofen met deze een fantastische pluim (op de Robin Hood-avonturenhoed die ze zeker niet dragen).
Naar alle onwaarschijnlijkheid, toeval in de wetenschap en de filosofie, Klaas Landsman, Prometheus, 2018*****
Het is moeilijk om het toe te geven maar Nederlanders blijven op dit moment het nieuwe denken te beheersen. Landsman schreef een boeiend boek over de delicate grens tussen samenloop van omstandigheden, onwaarschijnlijkheden en toeval binnen het actuele denken in wetenschap.
De auteur begint zachtjesaan. Maar de fysicus in hem verraadt zich snel. Op vrij korte tijd krijg je zowel de speciale als algemene relativiteitstheorie, de kat van Schrodinger, de quantumtheorie en het al of niet overeind blijven van bijvoorbeeld de snaartheorie op je bord. Een onwaarschijnlijke brok vol waarheden.
Laat je echter niet afschrikken door de fysica. Lees er desnoods doorheen en onthou de essentie; hoe enorm klein de kans was dat wij mensen tot dit soort leven zijn gekomen. De onwaarschijnlijkheid die een aantal belangrijke natuurconstanten binnen een levensvatbare grens kregen, is bijna ondenkbaar. En die gedachte zet zich ook in alle wetenschapsdomeinen door.
Landsman is een fysicus die de filosofie en zelfs de religie niet weert. Godzijdank. Eindelijk opnieuw een synthese. Ditmaal niet vertrekkend vanuit dogma’s maar vanuit logica, waarneming en toetsen en altijd maar toetsen van die waarnemingen.
Een boek om even in vast te bijten. Maar voor wie graag wetenschap, filosofie en religie koppelt... is dit boek een doos van Pandora, die eenmaal geopend tot blijvende en boeiende discussies kan leiden.
Donderdag 5 juli stelt Rino Feys zijn boek 'Kruimels, Op zoek naar een toekomst' voor. Het boek gaat over de dagelijkse gang van zaken in een kringloopwinkel in de regio Zuid West-Vlaanderen waar hij werkt.
De titel zelf verwijst naar de kruimels op tafel, oftewel datgene we niet meer nodig hebben en gratis weg kunnen geven waardoor een organisatie als de kringloopwinkel ondertussen reeds tientallen jaren in staat is om honderden mensen uit de regio in de sociale economie te werk te stellen.
De ondertitel: 'Op zoek naar een toekomst', gaat over de verhalen over Melanie, Jelle, Mike, Luc, Mario en Nancy. 'Artikel 60' noemt men hun statuut bij het OCMW, hier spreekt men van leerwerknemers. Voor ze bij de kringloopwinkel terechtkomen, hebben ze vaak al een hobbelig parcours afgelegd. Maar daar krijgen ze de kans dat verleden van zich af te schudden en opnieuw te beginnen. Hun traject duurt, afhankelijk van hun leeftijd, minimum een jaar. Tijdens dat jaar probeert de kringloopwinkel hen voor te bereiden op een nieuwe start in de maatschappij in de hoop dat ze door kunnen stromen. Wat jammer genoeg veel te weinig het geval is.
Maar het gaat ook over de goederen die er binnenkomen: hele inboedels uit een teloor gegane wereld, afkomstig van zolders en uit huizen waar de digitalisering nooit doorgedrongen is. Maar net zo goed nieuw materiaal, designmeubelen, Ikea kasten, nog in de verpakking. Over het uiteenlopende scala aan klanten die er gaat winkelen; de fabrieksdirecteur, de antiquair, de bejaarde dame uit de straat die tot 3 keer per dag langskomt en voor wie de kringloopwinkel één van de weinige verzetjes is, de hippies en de hipsters, het gezinnetje dat van de andere kant van de wereld komt.
Praktisch
Datum: 5 juli 2018, 19 uur
Locatie: Boekhandel De Zondvloed, Noordstraat 53, 8800 Roeselare